In De jacobsladder keert Maarten 't Hart andermaal terug naar het Maassluis van zijn jeugd. Tegen de achtergrond van de ondergang van het eiland Rozenburg - opgeofferd aan de Rotterdamse havenuitbreiding - beschrijft hij het leven van een opgroeiende jongen die naar de LTS gaat, daarna universeel slijper wordt nij een metaalfabriek, bij de marine terechtkomt, met een onderzeebootjager een tocht maakt naar de West en ten slotte verpleger wordt in een inrichting voor geestelijk gehandicapten. Centraal staat de vriendschap van de jongen met de streng calvinistische familie Ruygveen, waarmee hij door een tragisch ongeval in contact komt. In feite handelt de roman over de opkomst en ondergang van deze familie Ruygveen. De opkomst ervan is te danken aan een even droevige als vermakelijke kerkscheuring die de Ruygveens de kans b iedt een heel nieuw kerkgenootschap te stichten. De ondergang is het gevolg van de schier bovenmenselijke eisen die het hoofd van het gezin stelt aan zijn vrouw en kinderen. Met grote warmte en sympathie heeft Maarten 't Hart deze familie getekend. We wroden diep binnengeleid in de vreemde denkwereld van de Nadere Reformatie. Over deze buitengewoon strenge, compromisloze vorm van calvinisme, die vooral in de diverse kleine vertakkingen zoveel van zijn vitaliteit behouden heeft, schrijft Maarten 't Hart in dit boek met opmerkelijk veel meer waardering dan hij voor het gemakzuchtige CDA-christendom opbrengen kan. Natuurlijk is er een sonore ondertoon van verbazing en ironie.
