tuinieren op zware zeeklei
De groene overmacht is een soms aangrijpend, maar vaker hilarisch verslag van Maarten 't Harts pogingen om eetbare gewassen te kweken op de zware zeeklei rondom zijn huis.
Als Maarten 't Hart zich in 1982 op de zeeklei vestigt, wil hij bijzondere groenten gaan telen. Geen tuinbonen, sla, bloemkool, bietjes of wortelen, maar zeekool, roodlof, paksoi, rucola, crosne, burdock, komatsuma, en aardpeer. Maar de teelt hiervan is niet eenvoudig en later legt hij zich toe op gewonere groenten. Al moeilijk genoeg. In dit boek een verzameling stukken over zijn tuin en het tuinieren. Over de aanschaf van een bladerenblazer ('Niet zo een die je op je rug gespt, nee, meteen een duur monster op wielen'), over knopkruid, het onkruid dat niet alleen op kale grond groeit, maar ook tussen de gewassen nestelt, over de in diskrediet geraakte groente snijbiet, de strijd tegen naaktslakken, spitten, tuinvuil (bij verbranding hiervan stond direct de milieupolitie op de stoep, 't Hart kwam toen op het idee om voortaan op oudejaarsavond zijn tuinvuil in de fik te steken), over kleiaardappels, regenwormen, prei, tuinbonen, klimop en andere planten en dieren. De meeste van deze tuincolumns verschenen eerder in NRC Handelsblad. Vlot leesbaar. Boeiend en vaak herkenbaar voor tuinliefhebbers. De verzorgde uitgave is voorzien van een aantal zwartwittekeningen van Peter Vos. Kleine druk.
