159 pagina's
zoeken naar het licht
Aquarelleren als schildertechniek is feitelijk ontstaan en tot ontwikkeling gekomen in een historisch gezien korte tijdspanne. In Nederland beleefde de aquarel een bloeiperiode in de tweede helft van de negentiende eeuw door Haagse School-kunstenaars als Weissenbruch, de gebroeders Maris en Willem Roelofs en in de twintigste eeuw door schilders van de 'Generatie 1900' onder wie Otto B. de Kat, Kees Verwey en Rudolf de Bruyn Ouboter. Sindsdien lijkt het echter alsof de aquarel als kunstuiting is stil blijven staan in de beeldvorming die de maatschappij ervan heeft. Aquarelleren in Nederland wil deze doorbreken door zichtbaar te maken hoe eigentijdse kunstenaars de aquarel gebruiken als expressiemiddel met geheel eigen mogelijkheden in vorm, kleur en transparantie.
amateurs. Toch zijn er vele professionele kunstenaars die zelfstandige werken maken in deze techniek. In Nederland zien we hier de eerste voorbeelden van in de 17e eeuw. De 19e eeuw was een bloeiperiode met de schilders van de Haagse School. In de 20e eeuw waren kunstenaars als Kees Verwey en Sierk Schroder geniale beoefenaars van het genre. In de eerste helft van dit boek wordt de geschiedenis van de aquarel in Nederland beschreven, met veel voorbeelden. De tweede helft toont het werk van 27 hedendaagse aquarellisten. Van ieder is een aantal werken afgebeeld, vergezeld van een korte beschrijving van hun werk en opmerkingen van de kunstenaars zelf. Het boek is mooi uitgevoerd met veel kleurafbeeldingen. Het geeft een goed beeld van een nogal eens onderschatte kunstvorm.
