Nijinski (1889-1950) was van 1909 tot 1913 de sterdanser van Sergej Diaghilevs Ballets Russes. Zijn interpretaties en choreografieen bereikten een mythisch niveau waardoor hij (met Nurejev) gezien wordt als de grootste manlijke danser van de 20e eeuw. In 1917 stopte zijn danscarriere. Zijn geest verduisterde in toenemende mate, hij werd schizofreen, leed aan hallucinaties. In de beginjaren 1918-1919 van zijn opkomende geestesziekte hield hij dit dagboek met ongekend strikt private notities bij. Het werd uitgegeven door zijn vrouw. Hoewel genoteerd in een losse, wat chaotische stijl en elkaar soms weersprekende opmerkingen, getuigt het van een grote godvrezendheid en liefde voor zijn medemensen, zijn vrouw voorop. Naast korte, belangwekkende beschrijvingen van gebeurtenissen uit zijn leven en scherpe observaties van de mensen om hem heen (o.a. de grote afkeer van Diaghilev), bevat het vele opmerkingen over zijn visionaire status, ja zelfs dat hij iets goddelijks is. Fascinerend en beklemmend ontrolt zich, in simpele taal, het leven van een fijnbesnaarde geest in een onwerkelijke wereld. Heruitgave van een vertaling uit 1972.
Arbeiderspers - paperback - 2011 - goede staat
Verzendkosten voor de koper
