In 1997 speelde hij vele malen het verhaal van de likeurfabriek De Blaue Flesch, de ondergang van het familiebedrijf, en de machtsstrijd tussen twee broers over het beheer van de fabriek. Met dit verhaal als uitgangspunt behandelt Van 't Hek de vertrouwde, maar nooit versleten thema's die in al zijn werk te vinden zijn: de romantiek van de straatzanger tegenover de jacht op de carrière, de gekte en onverschilligheid van deze tijd, de macht van het geld en de weemoed om vergane liefde en vriendschap. Youp van't Hek lijkt in 'Scherven' ernstiger dan ooit tevoren. De rode draad, met vele zijlijnen, is de geschiedenis van twee in hun jonge jaren uitstekend met elkaar overweg kunnende, maar nu ruziemakende broers, de een zakenman, de ander idealist, die binnen een paar jaar samen de bijna drie eeuwen oude likeurstokerij naar de ver dommenis he b ben geholpen die ze van hun vader geërfd hebben. In die zijlijnen zitten, als te doen gebruikelijk bij Van 't Hek, op de meest onverwachte ogenblikken toespelingen op de directe actualiteit, maar - hoe knarsend leuk vaak ook - die zijn niet van wezenlijk belang voor de boodschap: het is de liefde waar het in dit leven echt om draait. De liefde van kinderen voor hun ouders en vice versa, van broers voor elkaar, van een man voor een vrouw en omgekeerd. Als die liefde om wat voor reden dan ook versleten is of weggeëbd, pak dan je koffers en verdwijn. Dat is wat aan het slot de idealistische broer ook doet. Toptienboek.
