316 pagina's
In Slotaccoord maken we kennis met de aan hoge bloeddruk lijdende, hypochondrische ingenieur Meir, die steeds meer in de ban raakt van zijn eigen sterfelijkheid. Hij wordt heen en geslingerd tussen gevoelens van angst en passie, gevoed door het idee dat 'de tijd dringt'. Hij vertrekt naar Europa - op zoek naar avontuur - alwaar hij in Amsterdam en Londen de straten afschuimt, op zoek naar zinneprikkelende ervaringen. Na een bijna fatale hartaanval in een Londense boekhandel, reist Meir terug naar Israel. In de bloedstollende finale - die door critici wereldwijd is vergeleken met Molly Blooms beroemde monoloog in Ulysses komen dood en leven bijeen, als Meir terugkeert naar de buik van zijn moeder...
Na 'Memorandum' (a.i. 93-44-230-0) is dit de tweede vertaalde roman van de in 1981 overleden Israelische schrijver. In 'Slotaccoord' zoekt de hypochondrische Israelische ingenieur Meir naar spanning en passie in zijn leven. Hij twijfelt en aarzelt, kampt met een hoge bloeddruk. Na de dood van zijn moeder gaat hij op aanraden van zijn vrouw op reis naar Europa, om daar tot rust te komen. Amsterdam en Londen doen hem goed, al krijgt hij in de laatste stad een bijna fatale hartaanval. In de slotscene van het boek, die leest als een sterfscene, reist Meir langzaam terug naar zijn geboorte. Shabtai schildert op overtuigende wijze een nerveuze en twijfelende hypochonder, ten prooi aan hevig wisselende stemmingen. Hij schreef het boek in zijn drie laatste levensjaren. In 1984 werd het boek met een prestigieuze Israelische literatuurprijs bekroond.
