Willem Zuidema: De gein van het leren
actuele vragen in het licht van de joodse traditie
Bezig zijn met de joodse traditie heeft zijn eigen aantrekkelijkheid. Eenmaal dat een mens ermee begint, krijgt hij er steeds meer plezier in. Hij gaat het 'leren', het bezig zijn met Talmoed en Midrasj, - soms modieus weergegeven met 'lernen' - beleven als een genade. Het Hebreeuwse woord voor 'genade' is chen en dat ligt aan de wortel van het Nederlandse woordje gein. Gein is dus geen flauwekul, maar een beleving van intense vreugde over de perspectieven die zich openen. Daar kan ook een heleboel humor bij van pas komen. Het is met voor niets dat in de Amsterdamse Jodenbuurt het woordje 'gein' geboren is. De auteur van dit boek hoopt dat zijn lezers iets van die 'gein' erin zullen gaan ontdekken.
Dit boek is eigenlijk niet zozeer geschreven als wel ontstaan, in een proces van enkele jaren. De auteur en een aantal vrienden werken samen voor het tijdschrift Prana en daarin worden voortdurend actuele vragen aan de orde gesteld: vragen die leven bij een belangrijk deel van de Nederlandse bevolking; vragen ook die aan hen bij lezingen en voordrachten gesteld worden. leder van hen probeert vanuit eigen discipline met die vragen bezig te zijn. De auteur is dat vanuit zijn eigen vakgebied, de Judaïstiek. Daarom moet men dit boek met als een logisch en sluitend betoog zien. Het verbindende is de joodse traditie, zoals die zijn neerslag gevonden heeft in de grote traditiewerken, aangeduid als Talmoed en Midrasj. Het zoeken naar antwoorden daarin heeft het karakter van spoorzoeken, de weg zoeken in een wonderbaar landschap.
Uitg. Ten Have, paperback. In goede staat.
Kleen
