W.D. Blaauw-Robertson: De symbolische betekenis van de klassieke sprookjes
In dit boekje worden de sprookjes benaderd vanuit het wezenlijke van de mens: de ziel. Aan de hand van voorbeelden uit verschillende sprookjes laat de schrijfster zien hoe in veel sprookjes de hoofdpersonen een ontwikkelingsgang van hun zieleleven tentoonstellen. In haar zienswijze leidt dit tot een eenwording met God, "Die de bron en het doel is van alle leven op aarde". Na een kort voorwoord over de zienswijze van de schrijfster (lid van de Soefibeweging) volgt een beschouwing over de betekenis van het symbool. Een symbool kan veel betekenissen hebben. Een symbool is een openbaring en een versluiering van een waarheid die erachter verborgen ligt. Sprookjes, en haar symbolen, worden van generatie op generatie doorgegeven en zijn levend gebleven omdat "de mens er het werkelijk levende in gevonden heeft". Vervolgens wordt van zestien sprookjes steeds een korte inhoud gegeven, direct gevolgd door een symbolische interpretatie. Het boek levert geen opzienbarende nieuwe inzichten m.b.t. de interpretatie van de sprookjes op. De theoretische onderbouwing is mager maar de analyses van de sprookjes zijn soms aardig. Het boekje wil duidelijk levenswijsheid geven, geen literatuurwetenschap.
(Biblion recensie, Toin Duijx.)
Uitg. East West Publications, paperback. Praktisch in nieuwstaat.
ksteso
0717
P010817
