110 pagina's
Tine heeft alles om gelukkig te zijn: vrienden, goeie cijfers op school, een wat afwezige maar lieve moeder.
Alles verandert wanneer ze verhuist. In haar nieuwe school past ze zich moeilijker aan dan verwacht. Bovendien
maakt Natalie haar het leven zuur met pesterijen. Tine raakt in de war. Waarom kiest Natalie uitgerekend haar
als slachtoffer? Wat is de waarheid over haar vader? En dan is er het eten dat lonkt in de koelkast…
De 15-jarige Tine raakt behoorlijk in de war van alle gebeurtenissen om haar heen: ze wordt gepest op school, haar vader is verdwenen en haar moeder is erg egocentrisch. De ontwikkeling van dit ontredderde meisje, dat zichzelf begint uit te hongeren, wordt interessant beschreven. Hoewel er niets te lachen valt en de situatie deprimerend is, biedt de manier waarop ze zich weer opwerkt naar zelfvertrouwen, wat hoop en licht. Om die reden zou het voor jongeren de moeite waard kunnen zijn om te lezen. Dat de jonge auteur (1987) ook gedichten* schrijft, is te merken aan de taal in dit boek: zo somber en zwaar als de inhoud blijkt te zijn, zo doeltreffend en soms zelfs dansend is de taal. Het verhaal is verdeeld over de vier seizoenen; de ontwikkeling van Tine wordt gespiegeld aan de wisseling van de seizoen: het begint bij de herfst en eindigt bij de zomer. Achterin het boek staat een hulpverleningssite over eetstoornissen vermeld. Vanaf ca. 14 jaar.
