Op een stormachtige dag in de winter van 1821 brengt Sarah Dyer het vreemdste kind ter wereld dat ooit gezien is in Van Diemen's Land, een kind dat meer op een zeehond dan een mens lijkt. Wanneer het nieuws over het schepsel zich door de kolonie verspreidt, verschijnen ongelovige dokters aan Sarah's bed om onder haar rokken te turen. Het jong is een bron van vreugde voor zijn ouders en een welkome metgezel voor hun negen jaar oude zoon, Ned, die verrassende - en winstgevende - talenten ontdekt in zijn besnorde broer. Maar wanneer een goed geklede vreemdeling verschijnt, die met een beschieden voorstel komt voor de toekomst van het 'andere kind', voorziet niemand de moeilijkheden die gaan komen. Van Diemen's land (Tasmanie) is in 1821 een onherbergzaam oord: het is er vies, de walvisverwerking veroorzaakt een overweldigende st ank, en bendes voormalige dwangarbeiders - Engeland dumpt hier zijn gevangenen - maken het eiland voortdurend onveilig. Een zo'n voormalige dwangarbeidster, Sarah Dyer, baart op zekere dag een zeehondachtig wezen. Deze Arthur wordt liefdevol in de familie opgenomen, en niet alleen vanwege het geld dat hij als circusnummer in het laatje brengt. De plaatselijke notabelen raken er niet over uitgepraat en zelfs de bisschop bemoeit zich ermee. Op een dag verschijnt echter een vreemdeling die de echtgenoot omkoopt en Arthur meeneemt. Dit vormt het begin van een spectaculaire achtervolging. Gilling (Engeland, 1961, sinds 1983 in Australie) heeft met 'Het andere kind' een vlot lopende roman geschreven, die een aardig beeld geeft van een bepaald onaantrekkelijk stukje koloniaal verleden van onze westerburen. Kleine druk
