Maiks monsters krijgen een pakje thuis bezorgd. De inhoud is al even raadselachtig als de postbode die het pakje bezorgde. Maik denkt de man te kennen, maar waarvan ook al weer ... ? De monsters zijn ook nieuwsgierig geworden. Te nieuwsgierig. Ze willen zo graag weten van wie het pakje afkomstig is, dat ze zich maar al te makkelijk door de geheime gever in de val laten lokken... Maik heeft monsters als vrienden. Regelmatig gaat hij via een putdeksel bij hen in het oude groene spookhuis op bezoek. Niemand is hiervan op de hoogte, behalve klasgenootje Kimberley. Zij beweert verliefd op hem te zijn. Maar in werkelijkheid probeert ze de monsters naar slot Bibberstein te ontvoeren. Haar tante, de heks Carla Kattenkop, wil Maik er ook bij. Deel 6 in de serie over Maik en zijn monsters. In hoog temp o vol gt het ene wonder het andere op. Het taalgebruik in de directe rede is uiterst eenvoudig: simpele woorden met veel klanknabootsingen. 'Shit' en 'sorry' volgen elkaar op, scheldwoorden vliegen door de lucht. Maar de indirecte rede kent soms (te) moeilijke woorden en uitdrukkingen. Al met al een mager verhaal in gekunstelde taal. De zwart-wit tekeningen voegen weinig aan de tekst toe. Fraaier is de in kleur uitgevoerde omslagtekening. De verhaalfiguren uit de serie worden op een grappige manier op de schutbladen voorgesteld. Vanaf ca. 8 jaar.
