Elena (14), een Roma-zigeunermeisje, wordt uitgehuwelijkt aan een veel oudere weduwnaar. In een ondergeschikte rol gedwongen, verliest ze geleidelijk haar gaven en levensvreugde. Ze ontvlucht de zigeunergemeenschap en werkt in een huishouden in Brabant, waar ze Nicolaas ontmoet. Door voor deze omgeving te kiezen, creeert de schrijfster voor zichzelf de mogelijkheid de katholieke maatschappij in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw te schetsen. Als Elena - noodgedwongen - terugkeert naar haar 'kumpania' blijkt Nicolaas zo bevlogen, dat hij haar via vele omwegen volgt. De liefde tussen deze twee mensen wordt beschreven tegen de achtergrond van de Roma-cultuur, waar de auteur, die Culturele Studies studeerde, zich grondig in heeft verdiept.
