Simon Rich liet zich inspireren door voorbeelden als The Simpsons, Roald Dahl, Woody Allen, Seinfeld en Mad Magazine tot het schrijven van korte, absurdistische sketches over uiteenlopende, alledaagse onderwerpen. Hij heeft een groot talent om in rake typeringen de absurditeit van een dagelijkse situatie te beschrijven, zoals de nerd die extreem cool is in de ogen van zijn Bulgaarse penvriend, de ongemakkelijkheid van de zoon met de promiscuïteit van zijn alleenstaande moeder, de fabrieksarbeider die vergeet pinda's in het beslag te doen, de richtlijnen van de ouderraad met betrekking tot kinderfeestjes.
Simon Rich toont de kwetsbare kant van het leven in korte, krachtige bewoordingen en in een taal die eerder gevoelig dan zwartgallig is, eerder absurdistisch dan sarcastisch.
Het debuut van de Amerikaan Rich (1984) is een bundel met 56 (ultra)korte verhalen en dialogen: komische miniatuurtjes waarin de schrijver de samenleving en het gezinsleven tegen het licht houdt en er een absurdistische wending aan geeft. Iemand probeert 'karmapunten' te verwerven door goede daden te doen en heeft daarmee uitzicht op een volgend leven als draak. Hoe is het om met je geluks-T-shirt, je favoriete lp en dito dichtbundel op een onbewoond eiland te belanden? En stel dat de rechter net zo oordeelde als het schoolhoofd? Rich beschrijft het in een paar pagina's en soms slechts een enkele. De ene keer is het resultaat erg flauw (The X-Files met honden in de hoofdrollen), de andere keer uiterst hilarisch (man komt bij ex aan de deur met 'tegoedbonnen' op het gebied van maaltijden en seks). Een fraai verzorgde uitgave voor liefhebbers van luchtige lectuur. Kleine druk
