Midden in de nacht moeten ze plotseling met hun moeder mee. Silvie, haar zus en haar broertjes. Hun moeder wil terug naar haar geboortedorp in Frankrijk, naar het huis van Grandmère. Maar daar ergens woont oom Gerard. En moeder is doodsbang voor oom Gerard. Grandmère is blij dat ze er zijn. Het is zomer. Het landschap is prachtig. In een riviertje maken ze met z'n allen een dam. Bij die dam gebeurt iets vreselijks... Hoe kan Silvie weten wie en wat ze moet geloven? Silvie, 11 jaar, beschrijft de gebeurtenissen die het gezin overkomt als moeder midden in de nacht besluit weg te gaan. Weg van haar man en met de vier kinderen (variërend in leeftijd van ± 1 t/m 16 jaar) terug naar haar geboortedorp in Frankrijk, waar Grandmère nog woont. Het verhaal wordt spannend en bijna als een filmscript nauwkeurig en realistisch neerg ezet : vanaf de nachtelijke rit door België en Frankrijk, inclusief het schreeuwen en huilen, de verwarring en ontreddering tot de verdrietige, niet wens-vervullende maar toch tot tevredenheid stellende ontknoping. Waarom het allemaal misging en wat er met moeder in haar jeugd gebeurd is, wordt je al lezende heel duidelijk. Het boek lees je in één adem uit, ondanks de gecompliceerde problematiek is het nergens vervelend, maar integendeel aangrijpend, en heel invoelbaar. Vanuit de belevingen van een 11-jarige verteld, maar meer geschikt voor lezers die iets ouder zijn, tot 15 jaar. Een stevig gebonden boek zonder illustraties, met een ietwat onredderde Silvie op de omslag. Vanaf ca. 12 jaar.
