De rode draad in dit ontroerende boek in de geschiedenis van het bridgespel. Het ontstond in zijn huidige vorm in 1925, het jaar waarin Tom Balfour werd verwekt. Zijn zoon Sandy Balfour laat aan de hand van beroemde spelsituaties zien hoe het bridgen zich ontwikkelde en hoe miljoenen mensen zich hebben laten verleiden het spel te gaan spelen. Aanvankelijk is bridge vooral een spel voor de elite en avonturiers, maar door de bemoeienissen van Culbertson wordt het geliefd bij de grote massa. De aantrekkelijke anekdotes over beroemdheden en bridgehelden als Ely Culbertson en Charles Goren sluiten mooi aan bij het liefdevolle verhaal over het gezin Balfour: hoe ze met elkaar omgaan, met elkaar bridgen en van elkaar houden. Verweven in het verhaal van een Schotse famil ie die naar Zuid-A frika verhuist, staat het bridgespel. De vader van de hoofdpersoon speelde het graag en infecteerde zijn kinderen op jonge leeftijd met het bridgevirus. Afwisselend komen de geschiedenis van bridge en de wederwaardigheden van de auteur aan bod, alsmede zijn relatie met familieleden, vooral zijn overleden vader. Het enige raakvlak tussen de bridgegeschiedenis en het familierelaas is de liefde voor het bridgespel. De bridgegeschiedenis is weliswaar aardig voor liefhebbers, maar wordt fragmentarisch verteld en staat, afgezien van de associatie, los van de autobiografische roman. De familiegeschiedenis is niet echt intrigerend. De liefhebber van familieportretten zal er weinig opwinding of diepgang in vinden, behalve als ze toevallig ook gek zijn op bridge. Kleine druk.
