praktische vakdidactiek voor het basisonderwijs
280 pagina's
In het afgelopen decennium is de rol van basisschoolvakken op pabo's systematisch verkleind. De zelfstudietijd die daarvoor in de plaats is gekomen, is lang niet altijd vakgebonden. Om er voor te zorgen dat studenten niet inleveren op didactische bagage voor het vak geschiedenis is de methode Geschiedenis geven ontwikkeld. Deze breed en praktisch opgezette methode voorziet (toekomstige) leerkrachten zowel van ideeën als van achtergrondinformatie voor hun lessen. Zij biedt vakdidactische richtlijnen voor pabostudenten van alle opleidingsvarianten, is behulpzaam bij het maken van keuzes en enthousiasmeert door originele en eenvoudig uit te voeren les- en verwerkingssuggesties.
Alle elf hoofdstukken van Geschiedenis geven starten met het didactisch aspect. Hierin wordt op toegankelijke wijze een algemeen didactisch principe vertaald naar toepassing bij het vak geschiedenis (vakdidactiek). Aan de orde komen bijvoorbeeld de lesvoorbereiding, verhalen gebruiken of vragen en opdrachten maken.
In de daaropvolgende paragraaf staat de inhoud centraal. De achtergrondinformatie is rijk geïllustreerd met bijzondere en tot de verbeelding sprekende verhalen en illustraties die de aankomende leerkracht zeker zullen inspireren bij het geven van geschiedenis.
In de derde paragraaf zijn talrijke lessuggesties te vinden. Centraal staat de vraag hoe je de informatie om kunt zetten in een goede, leuke les. Naast suggesties die direct bij de achtergrondinformatie aansluiten, vind je er ook aanvullende suggesties en suggesties over geschiedenis en de andere vakken.
Bij de zelfstudie-opdracht, het vierde onderdeel, kun je je verder verdiepen in een bepaald thema. Dit thema sluit aan bij het didactisch aspect of de achtergrondinformatie van het betreffende hoofdstuk. Voorbeelden van zelfstudie-opdrachten zijn 'Het verbeelden verleden' (beeldgebruik in je les), 'Te mooi om waar te zijn' (vergelijken van culturen), 'Je eigen museum' (minimuseum maken met bijbehorende gids).
Meereke Bosua is als pabodocente verbonden aan de Theo Thijssenacademie in Utrecht.
Ron de Bruin is pabodocent aan de Hogeschool Rotterdam. Daarnaast is hij auteur en eindredacteur van de basisschoolmethode.
Geschiedenismethode voor pabo-studenten die hen niet alleen informatie wil geven over de didactiek van het vak, maar ook achtergrondinformatie en veel verrassende lesideeen. In elf hoofdstukken wordt in chronologische volgorde een reis door de tijd gemaakt. Ieder hoofdstuk bestaat weliswaar uit dezelfde indeling (didactiek, achtergrondinformatie, les- en verwerkingssuggesties, zelfstudieopdrachten) maar heeft steeds een andere invalshoek. Zo komt bij didactiek bijvoorbeeld de lesvoorbereiding aan de orde, vervolgens de inhoud en dan het gebruik van het verhaal. De inhoud van dit fraai verzorgde leerboek, voorzien van veel kleurenillustraties (foto's, tekeningen) is zeer uitgebreid. Niet alleen wordt op een heldere en eenvoudige manier achtergrondinformatie gegeven (met steeds de link naar de wereld van vandaag), ook de lessuggesties en verbanden met andere vakgebieden bieden de doelgroep, pabo-studenten, veel mogelijkheden. Bevat een duidelijke inhoudsopgave en een trefwoordenregister.
