voorgelezen door Jan Meng
Roald Dahl (13 september 1916 – 23 november 1990) is een van de beroemdste kinderboekenschrijvers ter wereld. Hij schreef meer dan vijfentwintig boeken.Dahls kinderboeken zijn verfilmd en bekroond, en ze worden door kinderen over de hele wereld gelezen. Met De fantastische Meneer Vos won Roald Dahl een Zilveren Griffel in 1972. Daar bleef het niet bij, want Roald Dahl mocht nog vier keer een Zilveren Griffel ontvangen: met Daantje, de wereldkampioen in 1977, met Het wonderlijk verhaal van Hendrik Meijer in 1979, met De Griezels in 1982 en met De GVR in 1984.Roald Dahl won maar liefst drie keer de Prijs van de Nederlandse Kinderjury: met Matilda (1989), Ieorg Idur (1991) en De Minpins (1993).Roald Dahl schreef al zijn boeken in een schuurtje op zijn landgoed in Great Missenden, een dorp niet ver van Londen. Het schuurtje was oud en smoezelig, en verre van luxueus. Dahl zat er in een oude kapotte leunstoel, met zijn benen in een slaapzak rustend op een koffer. Zo zat hij iedere dag van tien uur tot halfeen te schrijven. Vervolgens ging hij lunchen en uitrusten, en van vier uur tot halfzes schreef hij weer verder. Dahl schreef altijd met een potlood op geel lijntjespapier dat hij helemaal uit New York (Amerika) liet komen. Wanneer zijn prullenbak met oud papier vol was, gebruikte hij het papier om een kampvuur te maken.Quentin Blake was Dahls favoriete illustrator om mee samen te werken. Zelf zegt Roald Dahl hierover: ‘Het zijn meer de tekeningen van Quentin dan mijn eigen beschrijvingen die de personages tot leven hebben gebracht.’Over Roald Dahl‘Roald Dahl is de beste kinderboekenschrijver ter wereld.’ – VPRO-gids
Het weesmeisje Sofie wordt ´s nachts uit haar bed geplukt door een enorme reus. Gelukkig eet hij geen kinderen, zoals zijn soortgenoten.
Het weesmeisje Sofie wordt ´s nachts uit haar bed geplukt door een enorme reus. Gelukkig eet hij geen kinderen, zoals zijn soortgenoten.
Sophie woont in een weeshuis. Als ze op een nacht stiekem uit het raam kijkt, ziet ze een hele lange, dunne man. Zo groot, hij lijkt wel een reus! Dan kijkt hij haar recht aan. Hij ontvoert haar want kinderen mogen niet weten dat reuzen echt bestaan. "Ik zal wel opgegeten worden,' denkt Sophie. Maar de grote reus blijkt geen gemene mensenpeuzelende kanibaal maar een Grote Vriendelijke Reus, die door een trompet dromen in kinderkamers blaast. Hij vertelt Sophie vreselijke verhalen over de andere reuzen. Zo vreselijk dat ze samen een plan maken om te zorgen dat kindertjes voortaan weer rustig naar bed kunnen!
Midden in de nacht wordt Sofie door een reus meegenomen naar Reuzenland. Gelukkig wordt ze niet opgegeten, want de reus is heel vriendelijk. Hij heet GVR (Grote Vriendelijke Reus). Samen bedenken ze een plan om de mensenetende reuzen te vangen. De GVR heeft een gebrekkig, maar spitsvondig taalgebruik, vol woordspelingen, ook in de geweldige vertaling. De reus is ook heel gevoelig en menselijk en daardoor herkenbaar voor kinderen.
