Geweten schetst een indringend beeld van de naoorlogse periode en de manier waarop een groepje jongeren zich afwendt van het alledaagse bestaan om een eigen, huiveringwekkende werkelijkheid te scheppen. Een man gaat na zijn vervroegde pensionering op zoek naar zijn verleden, daartoe aangezet door de herdenking van de vijftigjarige bevrijding van Nederland. Vijftig jaar geleden maakte hij deel uit van een groepje van vier jongens en twee meisjes die na de oorlog als protest zich verzetten tegen de kleinburgerlijke, bedompte sfeer van het Nederland in wederopbouw, waarbij hun deels zelf opgeroepen zwaarmoedigheid zo ver ging dat twee van hen om het leven kwamen. Hij probeert de oorzaak en toedracht van dat fatale 'ongeluk' te achterhalen. Om en om komen in de hoofdstukken zijn tocht terug aan de beurt en de belevenissen van het v riend enclubje i n het verleden, tot zij elkaar raken vlak voor het einde van het boek en alles op zijn plaats valt. Appel is vaardig schrijver genoeg om dat een verrassend slot te laten zijn. De constructie is echter zo doordacht, dat dat nogal dwingend overkomt. En hoewel de perspectiefwisseling - het heden vanuit de hoofpersoon, het verleden met een alwetende verteller - beslist knap is, is het door zijn gekunsteldheid soms langdradig. Het doet enigszins denken aan 'De provincie' van Jan Brokken. Pocketeditie, kleine druk.
