Sinds haar eerste bijdragen aan het studentenblad Propria Cures in 1955 en haar eerste columns in Vrij Nederland uit 1961 heeft Renate Rubinstein die beroemde stijl steeds verder geperfectioneerd en zich zo ontwikkeld tot een van de grootste schrijfsters die ons land gekend heeft. De twintig boeken die zij naliet bevatten een aanzienlijk deel van haar produktie, maar lang niet alles. In WAT VLIEGT DE TIJD! is een keuze gemaakt uit de ongebundelde stukken, vanaf de vroegste teksten tot en met de laatste column in Vrij Nederland, met een heldere stellingname inzake de taak van de columnist. Onbekende stukken uit Hollands Weekblad en Het Parool staan naast ten onrechte terzijde geschoven Tamarkolommen. Het geluid van de wielewaal, de kleren van een criticus, de overeenkomsten tussen antisemitisme en zionisme of het geloof in de n ieuwe mens - geen onderwerp was te groot, te nietig of te ersntig voor Renates pen. 'Een goede columnist moet onbetamelijk zijn' schreef Rubinstein in haar laatste Tamarkolom (10-11-1990). Deze besluit de bundeling van een aantal verspreide stukken, meestal uit VN, maar ook uit enkele andere periodieken. Het eerste stuk in deze chronologisch geordende verzameling handelt over het zionisme, dat zij als 'de nieuwe onvrijheid' ontmaskert. Ging de laatste Tamar over antisemitisme en loyaliteit aan Israël, de eerste handelde al over een onderwerp dat daarmee verband houdt: beide zijn het provocerende, onbetamelijke stukken. Uit de stijlverschillen blijkt dat Rubinstein zich in 35 jaar steeds karakteristieker en persoonlijker is gaan uitdrukken. In de bundel komen alle kanten van haar veelzijdige belangstelling aan bod: met evenveel hartstocht schrijft zij over haar kat of over het geluid dat een wielewaal volgens het vogelboekje maakt, als over de vraag of het goed w a s voor d e Nederlandse joden dat de koningin naar Engeland vluchtte of over China, of Elsschot. Een columnist, vond zij, moest 'de waarheid' schrijven, en naar die natuurlijk altijd persoonlijke 'waarheid' heeft zij eerlijk gezocht. Hoe goed haar stukken zijn en hoezeer ze stimuleren tot zelfonderzoek en nadenken over de wereld, blijkt ten overvloede uit deze nalezing. Toptien-boek.
