De twaalfjarige Ellen is de enige van de vier kinderen uit het saamhorige gezin van Bemmel die de komst van een nieuw zusje met grote ongerustheid tegemoet ziet. Want stel dat de vloek die zij over het kindje heeft uitgesproken werkelijkheid wordt. Vijfentwintig jaar later keert Ellen, als enig nog levende van het gezin, terug naar haar ouderlijk huis. Ze is zwanger, maar een miskraam dreigt. Bladerend in een oud fotoalbum probeert ze antwoord te vinden op de vragen die haar eigen kind haar ooit zal gaan stellen: 'Heb ik dan geen oma of opa, mama? Heb ik geen familie? Hoe komt dat?' Deze Dorrestein is even spannend, ongewoon en indrukwekkend als haar andere boeken. Ellen van Bemmel, een 37-jarige patholoog-anatoom, is zwanger en moet vanwege een dreigende miskraam lange tijd het bed houden. Dat is het 'nu', maar in haar jeugd heeft Ellen een versc hrikkelijk drama meegemaakt, dat haar hele leven tot nu beheerst. Haar jeugd in een opvanghuis, haar studententijd, haar relaties, alles is overheerst door wat ze als kind van twaalf heeft meegemaakt en niet kan verklaren: de dood van het hele verdere gezin, kort nadat ze een nieuwgeboren zusje vervloekte. Door haar studie begint ze te begrijpen wat de oorzaak ervan geweest is. Meer dan in sommige andere boeken van Dorrestein heb je als lezer begrip voor de romanpersonages. Het boek laat je niet los.
