In een huis aan een nauwe straat in Calcutta, half verlicht door het gele schijnsel van een straatlantaarn, ligt een pasgeboren, in een ziekenhuisdeken gewikkelde baby. In de kamer ernaast zit een man koortsachtig te schrijven. Wie is deze man, zo bang en zo vastberaden tegelijk? Wat schrijft hij? Waar komt het kind vandaan, en waar gaat het naartoe? Vanavond zullen deze vragen beantwoord worden, en onthult de man de donkere geheimen die hij al een leven lang met zich meedraagt. De auteur (1966), een Indiaas journalist (Calcutta), geeft in deze roman een beeld van het leven in een verwesterde Indiase familie In Calcutta: de verhouding tussen ouders en kinderen, kinderen onderling, jeugdervaringen, erotiek, incestueuze contacten, wellust, onverschilligheid, wreedheid en eenzaamheid. Thema is de confrontatie van een m an met het pasgeboren kind van zijn zuster, overleden in het kraambed. Door middel van korte schetsen, waarin persoonlijke ervaringen centraal staan, komt een gedetailleerde, naturalistische sfeertekening tot stand, zonder psychologische of sociale diepgang, maar wel met een grote scherpte en hardheid. Gevoelvol en tegelijkertijd uitzichtloos. Enige bekendheid met de Indiase samenleving komt begrip van deze roman ten goede, maar ook zonder dat komen sfeer en personen goed over. Voor een breed publiek geschikt en interessant.
