U-mi en U-il koesteren hun droom te kunnen vliegen. Zo proberen ze zich te handhaven in het harde leven, maar op het moment dat ze hun vleugels uitslaan, blijken ze vogels met gebroken vleugels. Vogel speelt zich af tegen de achtergrond van het economische mirakel aan de Hanrivier, de jaren waarin Zuid-Korea van een straatarm land veranderde in een van de rijkste landen ter wereld. Het boek schetst een treffend beeld hoe de laagste sociale klasse ten tijde van deze kentering het slachtoffer werd van de intense urbanisatie en systematische uitbuiting. Een aangrijpende roman over eenzaamheid, het onvermogen te communiceren en de angst om verlaten te worden. De ontwapenende fantasie van U-mi en U-il verlicht de donkere kanten van het verhaal. Na de romans van Hwang Sok-yong, Pak Wanso en Kim Young-ha is dit d e vierde moderne Koreaanse roman die de afgelopen drie jaar in Nederlandse vertaling is verschenen. Oh Jung-hee (1947) is de schrijfster van een klein oeuvre dat voornamelijk bestaat uit korte verhalen. Vogel, verschenen in de Oxfam/Novib-serie, is een kleine roman over twee kinderen die opgroeien in een ontwricht gezin en daardoor tamelijk eenzaam en onaangepast in een vaak gewelddadige samenleving staan. Na het overlijden van hun moeder brengt de veelal afwezige, werkende vader hen achtereenvolgens bij verschillende familieleden onder. Het verhaal wordt verteld vanuit het argeloze perspectief van het oudste kind, waardoor de maatschappelijke achtergronden die de ontwrichting mede bepalen - de uitwassen van Korea's economische wonder - slechts indirect tot de lezer doordringen. Dat heeft een schrijnend effect, maar het is de vraag of de bewust-naieve verteltrant van Oh wel geheel op zichzelf kan staan zonder het nawoord van Remco Breuker, waarin die achtergronden kort, maar afdoende worden belicht.
