Acteurs: Frank Lammers Jeroen Willems Fedja van Huêt Hans Kesting Peggy Jane De Schepper Frank Lammers
Regisseur: Dana Nechushtan
104:00 minuten
Wanneer de jonge taxichauffeur Dennis in de hoop zijn droom te verwezenlijken, zichzelf tot zijn nek toe in de schulden steekt, raakt hij niet alleen verstrikt in een crimineel netwerk maar verliest hij ook alles wat hem lief is. Er ontvlamt in hem een allesverzengend wraakgevoel. Oorlog in de straten van Amsterdam.
Taalkeuze: Nederlands
Ondertiteling: Nederlands, Engels
Beeld: Anamorphic 16:9 (2,35)
Geluid: Dolby Digital 5.1, DTS
Extra's: Trailer, Making Of (+/- 23 min), Nachtwerk - op de set van Nachtrit (+/- 15 min)
Met Nachtrit is de Nederlandse Michael Mann opgestaan. Haar naam: Dana Nechushtan.
Zes jaar na haar ten onrechte als mislukt bestempelde speelfilmdebuut Total Loss en met een schat aan tv-ervaring in de achterzak, tekent zij voor de meest enerverende Nederlandse film van dit jaar. Het uitstekend geacteerde en door cameraman Bert Pot in prachtig blauwgrijs-tinten gefilmde Nachtrit is een donker, realistisch drama over een door Frank Lammers gespeelde taxichauffeur die muurvast komt te zitten tussen zijn dromen en de harde werkelijkheid. Het is een verstandige beslissing van scenarist Franky Ribbens om de Amsterdamse Taxioorlog van zes jaar geleden als achtergrond maar niet als middelpunt van het verhaal te nemen, en de focus te richten op een klassieke antiheld in wie iedereen zich kan verplaatsen. Deze Dennis (Lammers) wil na jaren pacht rijden voor een collega (Hans Kesting) zijn eigen taxivergunning hebben, om samen met zijn broer Marco (een explosieve Fedja van Huet) en diens vrouw Elize (de sexy Peggy Jane de Schepper) een taxibedrijf annex limoservice op te richten. De prijs van twee ton is echter alleen op te hoesten via een met een wurgcontract gepaard gaande lening, gesloten met goedkeuring van de baas van het taxibedrijf, in wie we (voormalig) TCA-topman Dick Grijpink herkennen.
Op het moment dat de wet wordt veranderd, andere taxibedrijven de markt bestormen en de vergunningen in waarde kelderen, slaat de vlam in de plan en verliest Dennis de greep op zijn bestaan. Zijn neergang is geloofwaardig en komt extra hard aan omdat hij in een iets andere tijd waarschijnlijk wel net aan de goede kant van de streep was beland. Tot het beste van Nachtrit, die qua intensiteit vergelijkbaar is met Van God Los, behoren twee scènes die om een kopje Robusta-koffie draaien en die Tarantino qua wrange ironie overtreffen. De kroon op een pronkstuk, dat zich kan meten met de beste grotestadscinema, van Taxi Driver tot Collateral
