Na de dood van haar dochter vlucht May vanuit België naar Jeruzalem, waar ze wordt opgevangen door de Nederlands-joodse Hagar en haar vriendinnen. Ze probeert er te leren leven met haar eigen geschiedenis en met die van haar familie, die getekend is door de gruwelen van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Het verleden blijft echter het heden bepalen: het Jeruzalem van de late twintigste eeuw is de afspiegeling van een wereld waarin een vreemde per definitie de vijand is, en ook in de intimiteit van haar nieuwe vriendschappen vindt May geen rust. De eerste steen, waarvan inmiddels meer dan 50 000 exemplaren werden verkocht, is een fascinerende roman van internationale allure over ontheemding en het zoeken naar een thuis. Het Palestijns-Israëlische conflict spiegelt in de waanzin van de beide wereldoorlogen en in de wanhoop van een vrouw op de dool.
Het gebeuren speelt zich af in onze tijd in Israël en België. May, een Belgische, heeft haar kind verloren. Ze zoekt vergeefs aansluiting bij vriendinnen in Jerusalem. Terug in België blijkt ze ook daar niet te kunnen wennen en gaat terug naar Israël. In haar herinneringen speelt het Belgische verleden (haar familie) een grote rol. Op de achtergrond staan algemene problemen, vooral de tegenstelling Israëli's-Palestijnen. De titel van het boek verwijst naar de bijbel: wie uwer zonder zonden is, werpe de eerste steen. De opbouw is moeilijk door de voortdurende wisseling van tijd en plaats en het invoeren van personen over wier verhouding tot elkaar en tot May slechts broksgewijs iets wordt meegedeeld. May's ontreddering is goed uitgebeeld, maar op een manier die alleen literair gevormde lezers aanspreekt. Omslagillustratie van P. Klee; op achterzijde een portret van de schrijfster
