Zuidamerikaanse Gedichten Omstreeks 1900 ontstond er in heel Zuid-Amerika, na enkele eeuwen koloniale navolging van het moederland, romantisch epigonisme en nationalisme, een moderne, internationaal georiënteerde poëzie, waarin wetenschap, industrie en de metropool (Buenos Aires, Sao Paulo en Mexico City) thema's werden. Er is geen betere manier om door te dringen tot het wezen van Argentinië, Chili, Cuba, Mexico, Nicaragua, Peru, El Salvador en Uruguay dan via hun dichters. In 'Met de dood speel je niet' zijn gedichten opgenomen van onder anderen Gabriela Mistral, Jorge Luis Borges, Nicanor Parra, Nicolás Guillén, José Emilio Pacheco en César Vallejo. Er is heel wat aan te merken op deze bloemlezing: de grillige selectie en dito ordening van de gedichten, de warrige inleiding vol fouten en halve waarheden, de vaak merkwaa rdige informatie die over de dichters wordt gegeven. Toch is dit een heel aardige bloemlezing, om de doodeenvoudige reden dat er veel mooie gedichten in staan. Ze zijn geschreven door bekende dichters (Borges, Mistral, Parra, Vallejo) maar ook door veel minder bekende dichters. Met name de recente Argentijnse poëzie is goed vertegenwoordigd.
