MAXIM GORKI
**DE ONDERNEMING **
GEAUTORISEERDE VERTALING VAN
Lj VAN VAN PRAAG - DWORSON
N.V. HET KOMPAS ANTWERPEN.
ARTIKEL INVENTARIS CODE 2.047
FORMAAT 182 X 110 X 24 + 424 PGS + 397 GRS.
VERZENDING IN BELGIE 3,95 EURO NR NEDERLAND 8,50 EURO
Maksim Gorki
Russische roman- en toneelschrijver, (Nizjnij Novgorod, 16 [28] maart 1868 – 18 juni 1936, Moskou).
De Russische schrijver Maksim Gorki werd 28 maart 1868 geboren in Nizjnij Novgorod als Aleksej Maksimovitsj Pesjkov. Hij werd bekend als schrijver van korte verhalen, romans en toneelwerken.
Maksim Gorki (Russisch: Максим Горький), het pseudoniem van Aleksej Maksimovitsj Pesjkov, staat letterlijk vertaald voor Maksim de Bittere.
Gorki's complexe leven en werk vallen samen met de Russische Revolutie. In zijn romans beschreef Gorki het leven van de arbeiders en werd daarom geëerd als een proletarische schrijver. Gorki was de grondlegger van het sociaal-realisme, een stroming die in de communistische wereld tot aan het einde van de twintigste eeuw in zwang zou blijven.
Tot zijn belangrijkste werken behoren "De moeder" en zijn autobiografisch werk ("Kinderjaren", "Onder de mensen" en "Mijn universiteiten", die een goed beeld geven van het Russische leven).
In zijn hele oeuvre speelt het dubbele thema van de verachting voor de mens zoals hij werkelijk is en eerbied voor de wijze waarop hij zou kunnen zijn.
Maxim Gorki is een tijdgenoot van Anton Tsjechov. Waar in het werk van Tsjechov de melancholie een hoofdrol speelt, is Gorki in zijn schrijven explicieter, politieker ook. Maar minstens zo menselijk. Gorki is scherp en bitter, maar ook vol optimisme en strijdlust. Als schrijver weet Gorki dat hij ook zijn eigen waarheid en analyses niet kan vertrouwen. En dus zet hij verschillende opvattingen tegenover elkaar: het geloven in de vooruitgang, naast de twijfel over de 'zonnige' aard van de mens.
Levensloop
Na de dood van zijn vader, werd Gorki door zijn moeder verlaten. Op zijn elfde moest hij al op eigen benen staan en hield zich in leven als bordenwasser en bakkersknecht. Hij had allerlei baantjes, voordat hij van zijn pen kon leven.
Gorki klom op uit de armste lagen van het provinciale proletariaat. In zijn jeugd zwierf hij heel Rusland door. In 1892 begon hij in provinciebladen te publiceren.
In 1898 publiceerde hij twee verhalenbundels. Een jaar later verscheen de roman "Foma Gordeyev". Dankzij de opbrengsten van deze boeken, die een enorm succes hadden, zowel in binnen- als in buitenland, werd hij in staat gesteld om een eigen uitgeverij op te richten. In de daaropvolgende jaren gold Gorki als de meest vooraanstaande literaire persoonlijkheid naast Tolstoj en boven Tsjechov.
In St.-Petersburg werd hij lid van de marxistische sociaal-democraten en droeg in financieel opzicht veel bij aan deze politieke partij.
Zijn politieke inzichten zijn ook goed merkbaar in de toneelstukken als "Na Dne" (= Op de bodem; Ned. vert.: Nachtasyl)(1902) en "Meshchane" (1901). Deze stukken vielen niet in de smaak bij de machthebbers en men werkte hem zoveel mogelijk tegen.
In 1902 richtte hij het literaire tijdschrift Znanije (= Kennis) op, dat vooral schrijvers van boerenafkomst en arbeiders aantrok. Hij werd enige keren gearresteerd en verbannen.
In 1905 werd hij gearresteerd, maar werd wegens de vele protesten weer snel vrijgelaten.
Gorki reisde naar de Verenigde Staten van Amerika, waar Matj (= De moeder, 1906) ontstond. Vervolgens reisde hij door naar Italië waar hij op Capri in 1906 een 'school voor revolutionairen' stichtte.
In 1913 keerde hij terug naar Rusland.
Gorki's houding tegenover de revolutie van 1917 was aarzelend; als humanist schrok hij terug voor de erop volgende excessen.
Na de revolutie ondersteunde hij behoeftige schrijvers. Hij bood ze voedsel, onderdak en een plekje om te schrijven. Hij bracht vervolgens veel tijd door in het buitenland, maar bleef verhalen, romans en toneelstukken schrijven. In 1931 vestigde hij zich weer in Rusland.
Nizjni Novgorod heette in de Sovjet-tijd (van 1932 tot 1991) Gorki. De stad kreeg die naam nadat Jozef Stalin de schrijver Maksim Gorki uitnodigde om terug te komen naar de Sovjet-Unie. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kreeg de stad zijn oude naam terug.
In de laatste jaren van zijn leven zette hij zich in als voorzitter van de Russische Schrijvers Bond.
Gorki stierf in 1936 aan een mysterieus virus.
