265 pagina's
"Marion Bloem werd geboren op 24 augustus 1952 in Arnhem. In 1971 ging ze in Utrecht psychologie studeren en in 1977 studeerde ze af in de klinische psychologie. Ze begon met het schrijven van kinderboeken, waaronder Matabia , over de aanpassingen van een Indisch meisje in Nederland in de jaren vijftig, dat bekroond werd met de Ibby Prijs en de Tiger Award. Ze debuteerde echter in 1976 als literair schrijfster met haar boek De overgang.
Pas later werd ze echt bekend bij het grote publiek door haar literaire boek Geen gewoon Indisch meisje uit 1983. Vaak schrijft Marion over het migrantenbestaan in Nederland en komt de Indische geschiedenis goed naar voren. In 1993 ontving ze de E. du Perronprijs voor haar gehele oeuvre. In 2009 werd haar gedicht Geen requiem ter gelegenheid van 65 jaar bevrijding door de Stichting Herdenking in samenwerking met het Indisch Herinneringscentrum in een boekje gratis verspreid.
Daarna heeft ze de pen zeker niet neergelegd en kwam ze met Als je man verandert (2010), die samen geschreven had met uroloog Paul Kil over prostaatkanker. Later in het jaar verscheen ook Een lege tas en in 2011 kwam ze met Meer dan mannelijk . In 2012 schreef ze Het Bali van Bloem en Een meisje van honderd, een familieroman over de helderziende Moemie.
Straks, als zij groot is schrijft zij een boek over jou,' zei haar vader. 'Over jou als Hero, Tjok, hahaha.'Nadat oom Tjok, de lievelingsoom van Babs, is gestorven, geeft Babs' vader haar een plastic tasje met 'de erfenis van oom Tjok'. Brieven, verhalen, een kampdagboek, foto's en cassettebandjes waarop gesprekken tussen haar vader en oom Tjok zijn opgenomen. Babs vertrekt met deze tas naar Bali om daar het boek te schrijven dat ze al zo lang had willen schrijven: de geschiedenis van haar vader en zijn drie broers Tjok, Broer en de geheimzinnige Didi, ofte wel de geschiedenis van de Indo. Vaders van betekenis is een roman over een Indische schrijfster en de taak die zij zichzelf gesteld heeft.Een prachtig authentiek beeld van Indische Nederlanders van kort voor, tijdens en na de oorlog, met al hun spanningen, drama's en vrolijkheid.' - P.M. Reinders in NRC HANDELSBLAD. Marion Bloem (Arnhem 1952), verwierf grote bekendheid met haar romandebuut Geen gewoon Indisch meisje (1983). Zij schreef een groot aantal romans, jeugdboeken, gedichten en verhalenbundels.In 1994 ontving zij de E. du Perronprijs voor haar literaire oeuvre.
Babs, een Indo romanschrijfster, zondert zich op Bali af om er een familieroman te maken waarin 'gearriveerde' Indos - want zo wenst zij hen de literaire geschiedenis in te zien gaan - de hoofdpersonen vormen. Zij komen in Bloem's roman inderdaad goed uit de verf ondanks de chaotische opbouw waarin heden, verleden, werkelijkheid en fantasie door elkaar gemengd worden. Een origineel en veelzijdig boek waarin herkenbare typen en situaties voorkomen. Het is ook vol sfeer. Zo wordt naast eigentijds Nederlands ook veel Indisch-Nederlands jargon verwerkt. Heel leesbaar, verzorgde opmaak, gepaste omslag.
