Maria Penkala: De laatste Atlantiërs
Wie, die heden ten dage naar de Azoren, Madeira of de Kaapverdische Eilanden gaat, realiseert zich dat dit de overblijfselen zijn van het verzonken Atlantis? Een continent dat reeds lang geleden werd verwoest; wellicht door honderden meters hoge vloedgolven ten gevolge van de inslag van een reusachtige meteoriet.
In dit boek is een grote hoeveelheid documenten en verslagen bijeengebracht, waardoor een fascinerend licht geworpen wordt op wat er van Atlantis overbleef. Enkele van de vele onderwerpen:
Het zon- en sterrengeloof van de neolitische Cro-Magnonmens in de hypogeische tempelspelonken
De doodsceremonien van de Guanchen, ook zeer oude bewoners van deze ‘gelukzalige eilanden’
De positie van de vrouwen bij de Druïden
De overeenkomst tussen de taal van de Atlantiërs en de Berber-dialecten.
Naarmate men diep er in de historie van de mens doordringt, openen zich telkens nieuwe perspectieven. Een tijdperk van 15.000 jaar is opeens helemaal niet zo groot. Dan kan ook duidelijker de invloed zichtbaar worden die de vluchtelingen uit Atlantis mogelijk gehad hebben op de ontwikkeling van het mensenras. Oude kaarten en prenten verlevendigen dit goed gedocumenteerde boek.
Uitg. Ankh-Hermes, gebonden met stofomslag. In goede staat.
AH
1809
P150918
