Samenvatting
Om haar vader en zichzelf voor de hongerdood te behoeden, wordt de zestienjarige Elzbieta prostituee in het getto van Warschau. Als blijkt dat haar latere levensgezel en grote liefde weinig op heeft met joden, is dat voor Elzbieta reden om haar afkomst en verleden voor hem te verbergen.
In zeven nooit verstuurde brieven beschrijft Maria Nurowska het dubbelleven van een vrouw die 25 jaar lang een geheim gewaart dat ten slotte op verrassende wijze wordt onthuld.
Maria Nurowska (geb. 1944) is in Nederland geen onbekende meer. Na 'Postscriptum voor Anna en Miriam' en 'Aan de andere kant de dood' nu deze roman in brieven. Elzbieta Elsner probeert haar vader in het getto van Warschau te redden van de hongerdood door zich als hoer te verkopen. Na de dood van haar vader verlaat ze met arische papieren het getto. Ze vindt onderdak bij een oudere vrouw die het zoontje van haar zoon opvoedt. Krystyna, zoals ze nu heet, neemt de opvoeding over en als de vader opduikt, wordt ze op slag verliefd op hem. Als hij tegen haar zegt: 'Als de oorlog voorbij is, gooien we eerst de joden eruit' is het te laat; ze trouwt met hem, maar verzwijgt haar afkomst. Ze schrijft hem (zeven, met verschillende tussenpozen van 1944 tot 1968) brieven die ze vervolgens niet verstuurt. In 1968, tijdens een anti-semitische campagne wordt zij verraden en krijgt haar man ontslag. Ondanks de onwaarschijnlijkheid van het vertelde dat soms het bloed onder je nagels vandaan haalt, uiterst knap geschreven.
