'Een Vertellersschat, Rijk Aan Fantasie En Avontuur
566 pagina's
ï»'Teo zette zijn voet op een andere tak en keek naar beneden. Onder aan de boom, waar de wolf naar hem had staan loeren, stond een vrouw. Ze had donker haar, dat met een elastiekje in haar nek was samengebonden. In de zon lichtte het rood op. Ze had een bleke huid met overal schuttere sproetjes en keek hem aan met ogen van een kleur blauw die door tranen noch tijd was aangetast. Teo had zich nog nooit boven zoâ€n mooie vrouwen bevonden.
Argentinië, het jaar 1984: de overheersing van de junta is voorbij, de gevolgen zijn echter nog pijnlijk voelbaar. Ook voor de mooie, ongenaakbare Pat, die zich met haar dochter Miranda in de wouden van Patagonië schuilhoudt. Ze is op de vlucht voor Mirandaâ€s vader, een hoge militair, die zijn dochter bij zich wil hebben. Hun moeilijke situatie verbetert als Teo, een man van reusachtige afmetingen, hun pad kruist.
Tussen Pat en Teo ontstaat een liefdesgeschiedenis, terwijl ze zich met steeds meer moed mengen in het dorpsleven met zijn beminnelijke, wonderlijke personages. Als de drie opnieuw moeten vluchten en Pat onder haar verantwoordelijkheid dreigt te bezwijken, toont het meisje Miranda haar ware kracht.
De tweede roman van de Argentijnse schrijver van 'Kamtsjatka' is een episch liefdesverhaal vol Marquez-achtige trekjes. Kleurrijke mensen bevolken een afgelegen dorp in Patagonie vlak na de dictatuur in 1984. Mevrouw Pachelbel die kinderen haat, doctor Dirigibus, haar tonronde bewonderaar en burgemeester Farfi die aan Tourette lijdt. Tijdens het plaatselijke Sever-feest waar alles omgekeerd is, vestigen er zich een moeder en dochter: Pat en Miranda. Hun herkomst is mysterieus en Miranda lijkt bovennatuurlijke gaven te hebben. Tegelijk met hen verschijnt Teo op het toneel, een man van reusachtige afmetingen, die zo zijn eigen reden heeft om te blijven hangen. Het verhaal is meeslepend geschreven met sterke humoristische dialogen en een vleug magisch-realisme. Op bijzondere wijze vermengt de schrijver de beschrijving van de nasleep van de junta met een sprookje. Hij komt tot de conclusie dat de ene mens het lijden aan den lijve ondervindt terwijl de ander zijn kop in het zand steekt. Beide komen hoe dan ook niet onder de gevolgen van de onderdrukking uit. Gebonden met leeslint; vrij kleine druk.
