Achttien jaar is Lieve als zij eind jaren vijftig wordt aangesteld als onderwijzeres op een klein plattelandsschooltje. De zevenjarige, verwaarloosde Myriam is een van de kinderen in haar klas. Door Myriams ogen maakt Lieve kennis met de mensen die een rol spelen in haar kinderwereld: haar moeder, met haar negen kinderen van verschillende vaders, de blinde pianoleraar en zijn verbitterde moeder, het jongetje uit de straat dat aan spierdystrofie lijdt, de pastoor, de kerkgangers - en de god met wie Myriam, in gesprek is. Onblusbaar vuur is het authentieke verhaal van bijna drie jaar uit Myriams leven. Het is een portret van een uitzonderlijk boeiend kind, altijd in discussie met zichzelf, met haar onderwijzeres, maar vooral met haar zelfgeschapen god. We leren Myriam kennen als een kind met een ruime denkwereld, eerlijk en verstandig, een kind dat zonder verwaandheid haar waarheid etaleert, een hartveroverend kind, bezig met vragen en antwoorden die direct, ontroerend en vaak pijnlijk eerlijk klinken. De ik-figuur, een onderwijzeres die na jaren uit het onderwijs stapt om te gaan schrijven, ontdekt in een map de opstellen van Myriam, een meisje dat in haar klas zat en voor wie ze een speciale genegenheid koesterde. In een lange flash-back staat ze stil bij hun relatie. Het duurt niet lang of het verwaarloosde kind trekt bij haar in en beheerst haar hele wereld. Door haar leert de hoofdfiguur de wereld van de arme dorpelingen kennen: Myriams moeder met haar negen kinderen en hun negen vaders, de blinde pianoleraar, het jongetje met spierdystrofie, een wereld van ploeterende, zieke, verstoten figuren die hun eigen vorm van weerbaarheid ontwikkelden, waarin het volksgeloof een centrale rol speelt. In haar opstelletjes en tekstjes praat Myriam over haar eigen god, haar kijk op de werel d, haar pi jnlijk eerlijke inzichten. Drie jaar beheerst Myriam het leven van de ik-figuur en ook na haar dood - was het een ongeval of zelfmoord? - blijft haar aanwezigheid tastbaar. Een aantal passages hadden korter gekund en de stijl mist wel eens kracht en snedigheid, maar het blijft een gevoelige, interessante roman die zich vlot laat lezen en een goed beeld geeft van het leven in Vlaanderen in de jaren '50.
