In Rosario is dood trekt Axelsson zich het lot aan van Rosario Baluyot, een Filippijns straatkind dat in het stilzwijgend getolereerde sekstoerisme werkt en in 1987 op elfjarige leeftijd sterft. Het meisje is het slachtoffer van een Oostenrijkse arts, die zodanig gruwelijk misbruik van haar maakt dat zij maanden later aan de gevolgen overlijdt. Axelsson reconstrueert het korte leven van het meisje in aaneengeschakelde verhalen, die door de schrijfster samen een documentaire roman worden genoemd. Ze presenteert de feiten, niet voyeuristisch, maar eerlijk, met groot inlevingsvermogen en in de haar kenmerkende indringende stijl. De Zweedse schrijfster schetst in deze, zoals ze het zelf noemt 'documentaire roman' de gruwelijkheden rond enkele van de vele seksueel misbruikte Filippijnse straatkinderen. Het meisje Rosario is een van hen. De wreedheden begaan met een vibrator, die kapot in haar lichaam achterblijft, leidt tot haar dood. Ze is dertien jaar oud, maar in de rechtsstukken heet ze elf te zijn, zodat het ziekenhuis geen verantwoordelijkheid draagt voor de nonchalance waarmee ze haar (niet) behandelden. Pedofielen zorgen er met sluwe methoden voor om moeders in te palmen en te paaien met geld en goederen, 'verdiend' door hun jonge zoontjes, zodat ze zich ongehinderd aan hen kunnen vergrijpen. De roman, inclusief bronvermelding, werd in Zweden uitgebracht in 1989. De uitstekende vertaling in het Nederlands bevat een toelichting van de schrijfster uit 1998. Het is een hard boek, waarin Axelsson (van wie eerder o.a. 'Aprilheks' en 'Huis der Nevelen' verscheen) zich vertwijfeld afvraagt wie toch die mannen (en soms vrouwen) zijn die dit sekstoerisme bedrijven. Het zal veel lezers aan het denken zetten. Gebonden; kleine druk.
