303 pagina's
Na de begrafenis van hun stiefvader vertelt een hoogbejaarde moeder aan haar twee zoons dat haar huwelijk met hun vader een vergissing was. De verteller is een van die zoons. Het is echter maar de vraag of hij, zo dat al mogelijk is, zélf de juiste partnerkeuze heeft gemaakt. Verlovingstijd speelt zich af in Maassluis, eind jaren veertig. In het stadje vestigt zich een fietsenmaker die fout was in de oorlog. Twee verschoppelingen, de zoon van de fietsenmaker en een zoon van een rioolwerker, vinden elkaar. Hun hechte vriendschap wordt echter steeds beproefd omdat de fietsenmakerszoon al sinds de bewaarschool de vriendinnetjes afpakt van de rioolwerkerszoon. Zelfs later, als ze beiden in Leiden studeren, blijft dit patroon binnen hun vriendschap gehandhaafd, totdat het uiteindelijk, op onthutsende wijze, wordt doorbroken.
Deze roman (zijn zeventiende) heeft dezelfde thema's en kenmerken als het werk waarmee 't Hart (1944) eind jaren '70, begin jaren '80 bekend werd. De naamloze ik (de verteller) groeit op in een orthodox gereformeerd gezin in Maassluis, gaat in Vlaardingen naar de H.B.S. en studeert biologie in Leiden. 't Harts enigszins sullige alter ego is liefhebber van klassieke muziek, keert zich af van het geloof van zijn ouders, is werkzaam aan de universiteit. Op de bewaarschool sluit hij vriendschap voor het leven met Jouri. Een knappe jongen die ieder meisje op wie de ik-figuur verliefd wordt van hem afpikt. Een typische 't Hart dus. De liefhebber zal blij zijn dat hij zijn oude stiel weer heeft opgepakt, maar de kritische lezer zal zich storen aan de rammelende stijl en het oubollige woordgebruik. Uit interviews blijkt dat 't Hart om zichzelf een plezier te doen een vrolijke humoristische roman heeft willen schrijven. "Ik moet zelf erg om mezelf lachen". Dat mag zo zijn, maar in deze roman doet hij leuk en is hij het helaas maar zelden. Paperback; kleine druk.
