Toen Rubin Stuart kletsnat en huiverend uit de onstuimige zee werd opgevist, klampte ze zich wanhopig vast aan de armen die naar haar uitgestrekt waren, maar was ze van de ene nachtmerrie in de andere terechtgekomen? Ze was te dicht in de buurt van gevaar geweest om het niet opnieuw te herkennen in de aantrekkelijke man die haar uit het water had opgepikt. Michael Siran was ruig, vol zelfvertrouwen, een ridder zonder vrees of blaam, en gewend aangevaarlijke spelletjes, maar vanaf het moment dat die zeemeermin met haar betoverende groene ogen zich aan hem vastklampte, was hij de gevangene van iets dat hij nooit meer zou kunnen laten gaan. Michael had in niemand vertrouwen, maar Robin wilde hem helpen en tegelijkertijd zichzelf bewijzen dat ze de spoken die haar achtervolgden, had overwonnen. Michael wist dat alles tegen hen was, maar toen de hitte van Robins verlangen het vuur van zijn eigen passie deed oplaaien, kreeg zijn hartstocht de overhand op zijn besluit geen risico's te nemen. Zou hij haar aan haar verstand kunnen brengen dat helden ook maar mensen waren en dat haar moed even groot was als zijn liefde voor haar?
