Tien jaar na haar veelgeprezen Terug naar Congo arriveert Lieve Joris opnieuw in Congo. Mobutu is net gevlucht, de kindsoldaten van Kabila zijn in de hoofdstad, de verwachtingen zijn hooggespannen. Maar het land dat zij binnenreist is leeggeroofd, de mensen voelen zich aan zichzelf overgeleverd, tribalisme en verdeeldheid tieren welig. Het land is bevrijd, de oorlog duurt voort. Congo is, een eeuw na Joseph Conrads Heart of Darkness, nog steeds een moeilijk doordringbaar land. Lieve Joris heeft het aangedurfd dit gebied te bereizen op een hachelijk moment in zijn geschiedenis. Dans van de luipaard is een schrijnend portret van een uiteenvallende natie, maar tevens een hommage aan een volk dat de kunst van het overleven als geen ander volk in Afrika verstaat. 'Sinds ik er elf jaar geleden was, wist ik dat ik terug zou gaan. Het was niet af g elopen tussen mij en Congo', schrijft de Belgische auteur/journaliste Lieve Joris in 'Dans van de luipaard', haar nieuwe boek over Congo. Tien jaar nadat zij haar veelgeroemde 'Terug naar Congo', schreef, is zij terug in het door oorlog geteisterde en leeggeplunderde land. Mobutu is net gevlucht en Kabila's kindsoldaatjes wandelen op rubberlaarzen en plastic slippers Kinshasa binnen. Lieve Joris reist door het hele land, waarbij zij regelmatig in zeer gevaarlijke situaties terechtkomt, bezoekt oude vrienden, maakt nieuw vrienden, spreekt met Rwandezen, Congolezen, de Tutsi en Hutu onder hen, met expats, mensen van hulporganisaties, paters en nonnen. Ze gaat met ze in discussie en observeert en registreert de chaos, het geweld, de gruwelen en hoe de mensen zich ondanks alles met een ongelooflijke veerkracht weten staande te houden en door gaan met leven. Een met grote persoonlijke betrokkenheid en veel liefde en inzicht geschreven, fascinerend journalistiek reisverslag over een verscheurd land. Met kaart en verklarende woordenlijst. Kleine druk.
