Floris gaat bij tante Trien logeren, in een bejaardenpension. Het ene leedwezen is er nog krakkemikkiger dan het ander. Maar een van die leedwezens is wel een dief... Zou het Tante Roza zijn, die 's nachts over de gang doolt? Of de vergeetachtige meneer Fontein, die Floris steeds maar weer verstopt? Floris denkt net dat hij alle verdachten op zijn lijstje heeft, als hij op zolder een geheime doorgang vind.... De elfjarige Floris komt als zijn moeder plotseling naar het ziekenhuis moet, in een soort bejaardenhuis terecht, waar tante Trien, een verre nicht van oma, de leiding heeft. Hij vindt het er maar niks, maar door de ontmoeting met de bejaarde mensen, zeker die met een oud-hoogleraar die hem onder andere meeneemt naar een museum, krijgt hij toch wat meer begrip voor hen. Er verdwijnen dingen en geld en Fl oris k omt er na diverse verwikkelingen achter wie het gedaan heeft. En dan komt moeder gelukkig na een angstige tijd weer thuis. Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Floris, maar naast de gevoelens van Floris, worden ook die van de anderen duidelijk weergegeven. Een mooi geschreven, chronologisch verteld verhaal, met veel dialogen, dat niet alleen spannend is om te lezen, maar ook op een zeer onopzettelijke wijze begrip voor het gedrag, de gevoelens en de beweegredenen van oude mensen weet op te wekken. De verhalen over de angst voor de ziekte van moeder en de gevoelens van eenzaamheid, de wereld van de oude mensen en de speurtocht naar de verdwenen dingen, worden op de van de schrijfster bekende wijze, heel mooi dooreen geweven. Gedrukt in duidelijke letter en verlevendigd met diverse, goed de sfeer van het verhaal weergevende tekeningen in zwart-wit en grijstinten. Vanaf ca. 9 jaar.
