Acteurs: Gérard Depardieu Sylvie Testud Jean-Paul Rouve Marion Cotillard Pascal Greggory Clotilde Courau Gérard Depardieu
Regisseur: Olivier Dahan
87:00 minuten
"Non, je ne regrette rien". Op onvergetelijke wijze zong ze dat ze nergens spijt van had, Edith Piaf, "de kleine mus". Nu zie je eindelijk waarom…Dit is het hartverscheurend mooie levensverhaal van een legende. Een film om nooit te vergeten. Van zingend zwerven op straat, tot staande ovaties in de grootste concertzalen ter wereld. Edith Piafs tragische leven gaat van de hoogste pieken tot de diepste dalen. Ze lijkt niet voor het geluk geboren. Door haar fenomenale stem kan ze haar armoedige jeugd achter zich laten. Na Europa verovert ze zelfs Amerika, maar lang gelukkig is ze nooit. Ze verliest haar eerste kind, haar grote liefde komt om bij een vliegtuig ongeluk en ze raakt ver-slaafd aan drank en drugs. Het maakt haar tot één van de beste zangeressen aller tijden.
Beeld: 16:9
Geluid: Dolby Digital 5.1
Taal: Engels
Ondertiteling: Nederlands, Frans
La Vie En Rose is een onevenwichtige maar enerverende 'biopic' over het
leven van de 'kleine mus' Edith Piaf.
Piaf speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol in het Franse verzet. Haar beroemdste albums nam ze op in de Olympia in Parijs. En na haar dood in 1963 was de begrafenisstoet van de zangeres zo'n gebeurtenis dat het Parijse verkeer voor de eerst en enige keer sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog volledig tot stilstand kwam. Zomaar drie dingen die u niet te weten komt bij een bezoek aan La Vie En Rose.
Nou valt heel wat te zeggen voor 'biopics' die niet braaf de hoogte- en dieptepunten uit iemands leven opdissen, maar in deze film is regisseur Olivier Dahan zo druk met het afwisselen van verschillende tijdslijnen dat je aardig wat kennis dient te hebben van Piaf's veelbewogen leven om alle gebeurtenissen te kunnen duiden.
En dat is zonde, want verder valt er veel te genieten bij een film die niet alleen melodramatisch is maar ook meeslepend. Production design en camerawerk zijn van hoog niveau en op Piaf's fraaie chansons valt al helemaal niks af te dingen. Bovendien weet Dahan wel raad met de scènes over haar armoedige jeugd, waarbij de jonge Edith niet alleen een aantal jaren bij haar oma in een bordeel woonde, maar ook een tijdelijke vorm van blindheid overwon. Edith's vader was straatacrobaat en zelf begon ze, net als haar moeder, al jong als straatzangeres te werken. Een kleurrijk maar hard leven, waarin drank en drugs als vanzelf een rol speelden. Piaf werd nog zelfs nog even verdacht van betrokkenheid bij de moord op haar eerste ontdekker, nachtclub-eigenaar Louis Leplée (Gerard Depardieu), maar groeide uiteindelijk toch uit tot een fenomeen.
Dat actrice Marion Cotillard veertig centimeter langer is dan Piaf, maakt de bijnaam La Môme Piaf (de kleine mus) een beetje vreemd. Maar als je Cotillard aan het eind van de film (met hulp van Piaf's stem) Je Ne Regrette Rien ziet zingen, geloof je haar toch.
