De titel van dit boek is Maanmeisje, de schrijfster is Kjersti Scheen. Het boek is uitgegeven in 1993 in Gyldendal Norsk Forlag in Noorwegen. De uitgeverij is Lemniscaat en de oorspronkelijke titel is Manefeen. Het is de vierde druk uit 1994. Het boek is vertaald door Emmy Weehuizen-Deelder.
Het boek heet Maanmeisje omdat de vriend van Cindy, de hoofdpersoon, op het eind van het boek een liedje voor haar geschreven heeft dat over haar gaat en daar vergelijkt hij Cindy met een maanmeisje.
Dit boek is een roman over eenzaamheid en over anorexia.
De auteur
Kjersti Scheen is op 17 augustus 1943 in Oslo, Noorwegen geboren. Eerst illustreerde ze alleen kinderboeken, maar nu is ze helemaal overgegaan op het schrijven van boeken. Ze schrijft vooral romans en criminele romans. Ze heeft met haar boeken al vele prijzen gewonnen. Voor dit boek heeft ze in 1994 de Literatuurprijs van het Ministerie van Cultuur gekregen en in dat zelfde jaar heeft ze ook de Prijs van Schoolbibliothecarissen gekregen. Andere boeken die Kjersti Scheen geschreven heeft zijn (Noorse titels):
* Vrmne 1986
* De siste vokterne 1991
* Teppefall 1994
* Ingen applaus for morderen 1996
* Morellsommer 1996
* Bore en dag 1997
* Englemakerne 1998
* Roselill 1999
Hoe begint het boek?
Het verhaal begint als Cindy samen met Lotte en Christine naar school gaan. Christine en Lotte zijn een beetje kribbig tegen Cindy omdat ze het vervelend vinden dat Cindy de laatste tijd nooit meer iets wil eten. Cindy heeft namelijk anorexia. Dan komt er een terugblik die bijna het hele boek in beslag neemt.
HOE KOMT HET VERHAAL OP GANG?
Ze beschrijven hoe Cindy Helge voor het eerst goed bekijkt. Cindy wordt verliefd op hem. Op een avond belt hij haar zomaar op: of ze naar buiten komt. Daar lopen ze samen zonder iets te zeggen. Maar op school negeert Helge haar. Ze weet niet wat ze daarvan moet denken. Hebben ze nou verkering of niet? Maar bijna elke avond belt hij weer en doen ze hetzelfde, ze lopen hand in hand zonder iets te zeggen en af en toe staan ze stil om te zoenen. Cindy is ontzettend verliefd op hem. Door haar verliefdheid zondert ze zich erg af van haar vriendinnen en blijft dronken van verliefdheid alleen over.
WAARDOOR WORDT HET SPANNEND?
Op een dag heeft Helge al een paar dagen niet meer gebeld en Cindy heeft hem ook niet op school gezien. Hij is, zonder het haar te vertellen, met zijn moeder naar Oslo verhuisd. Cindy heeft niemand meer. Haar vriendinnen zijn boos op haar, omdat ze al die tijd geen aandacht van haar hebben gekregen. En dan begint haar vader ook nog te zeuren: hij vindt haar te dik. Hij zou het wel een goed idee vinden als Cindy weer eens zal gaan zwemmen en hardlopen. En dat doet Cindy. Ook haar zwemleraar begint te zeuren dat ze te dik wordt, ze moet lijnen en ze moet haar conditie weer terug krijgen. Cindy’s moeder koopt een calorieëntabel, Cindy loopt nu elke dag hard, zwemt fanatiek en ze doet ook nog elke dag 400 sit-ups. Langzamerhand bekruipt Cindy een duister gevoel.
WAT IS HET HOOGTEPUNT?
Cindy begint te overdrijven. Binnen korte tijd bestaat haar leven alleen nog maar uit trainen, naar school gaan, slapen en zich aan de calorieëntabel houden. Door te trainen en honger te lijden probeert ze haar duistere gevoel te verdrijven. Als ze per ongeluk te veel eet, spuugt ze het weer uit. Tijdens een vakantie met Cathrine leert ze iets wat erg belangrijk voor haar is: telkens als haar moeder haar wil wegen, moet ze de voorgaande paar uur een paar liter water drinken, zodat het lijkt alsof ze niets is afgevallen. Haar moeder is opgelucht dat Cindy niet meer afvalt, wat dus niet zo is. Maar de schooldokter vindt haar alsnog te licht. Ze wordt naar een dokter in Oslo gestuurd en binnen een maand móet ze aangekomen zijn. Toch valt Cindy alleen nog maar meer af. Ze wordt naar een psychologe gestuurd. Dan komt Helge terug.
HOE EINDIGT HET VERHAAL?
Helge heeft besloten om toch maar bij zijn vader in Gyldendal te gaan wonen. Na een tijdje belt hij Cindy op, of ze weer naar de “oude plek” wilt komen. Cindy gaat en daar ontdekt ze dat Helge veranderd is: hij praat meer en hij houdt hun relatie ook niet meer geheim. Maar het is niet dezelfde relatie als eerst. Ze zijn nu gewoon vrienden. Het gaat wel een stuk beter met Cindy door de therapie bij Margarethe, maar een echte liefdesrelatie kan ze nog niet aan. Ze is bang dat ze de controle over zichzelf opnieuw verliest. Margarethe geeft Cindy meer zelfvertrouwen en overtuigd Cindy ervan dat iedereen bij haar thuis voor zichzelf kunnen zorgen, dat zij dat niet hoeft te doen. Het gaat de goede kant op.
Helge heeft een liedje voor Cindy geschreven en tijdens het midzomerfeest, waar Helge met zijn band optreed, zingt hij het voor haar. Het liedje heet “het maanmeisje”. Dit is de tekst:
‘Er woonde eens een meisje op de maan, zo doorschijnend en bleek. Iedere avond kwam ze naar de aarde, naar de prins die haar liefhad. Maar zij verschool zich steeds voor hem, ze liet hem alleen staan in de donkere nacht. Hij probeerde haar vast te houden, maar slaagde er niet in. Maar toen de nacht op zijn donkerst was, ontdekte hij opeens in het noorden een maansikkel, die steeds groter werd. Het meisje liet zich daarvandaan aan een draad naar de aarde zakken en vertoonde zich eindelijk helemaal. En ze wilde het zelf.’
