De lijnen komen altijd weer terug waar ze begonnen zijn. Ook kun je in de oneindig met elkaar vervlochten lijnen het principe van voordurende beweging zien.
De Kelten zagen het leven als een "eeuwige/oneindige reis". Zij geloofden in reïncarnatie: een onophoudelijke wedergeboorte tot een complete spirituele vervulling is bereikt. Van geboorte tot de dood tot wedergeboorte streven naar perfectie. De Keltische knoop staat dan ook symbool voor eeuwigheid en onsterfelijkheid.
De oorsprong van Keltische knopen gaat terug naar de (uiteraard) Keltische cultuur in de 3e en de 4e eeuw. De Kelten kenden geen schrift, maar expressie van gevoelens en indrukken stond hoog in het vaandel van Keltische kunstenaars. Daarom wordt er gezegd dat de Kelten dit soort kunst gebruikten om zich uit te drukken.
