Vanaf hun eerste ontmoeting bij de omheining worden Yassele en Jamil vrienden. Heel gewoon is dat niet, want Yassele is joods en woont in de kibboets, terwijl Jamal een jongen is uit het aangrenzende Palestijnse dorp. Samen dromen ze van vrede. Van het verdwijnen van de omheining. Hun vredeswensen verpakken ze in heel speciale zeepbellen.
Verhaal over een vriendschap tussen een joodse jongen uit een kibboets en een Palestijnse jongen uit het aangrenzende dorp. Het opbloeien van de vriendschap die leidt tot toenadering tussen de twee leefgemeenschappen, loopt parallel met de hoop op vrede door het tekenen van het historisch vredesakkoord (Oslo, 1993). Data worden achterin kort toegelicht. Ondanks de inzet en de goede wil van jonge mensen die 'echt' en realistisch worden beschreven en die bij de lezer tot meeleven en herkenning leiden, slaat de hoop op vrede algauw om in haar tegendeel door een aaneenschakeling van toenemend geweld door moord, zelfmoordaanslagen en vergeldingsacties. Het sfeervol geschreven verhaal is niet makkelijk te lezen door de a-chronologische vertelwijze waarin het ontstaan van de vriendschap en de gevolgen van een vergeldingsactie vele jaren later door elkaar heen lopen . De schrijfster kreeg voor 'Grenzen'* van de UNESCO een vermelding voor haar inzet voor Verdraagzaamheid. Vanaf ca. 13 jaar.
