De drie hoofdpersonen van Lisa's adem hebben één ding met elkaar gemeen: het gemis van Lisa. Voor haar vriendje Talm was zij zijn eerste liefde, voor haar moeder Sophie was zij haar enige kind en voor Sebastiaan, de stiefvader, is zij het geheim waaraan hij ten slotte te gronde gaat. Lisa is zeventien als zij tijdens een vakantie in Frankrijk spoorloos verdwijnt. Is zij ontvoerd? Heeft ze zelfmoord gepleegd? Of is ze weggelopen? De achterblijvers moeten leren leven met vragen waarop zij nooit antwoord zullen krijgen en raken geïsoleerd in hun eigen verdriet. Als een van de vragen echter toch wordt beantwoord, veranderen de onderlinge verhoudingen van de drie en raken de gebeurtenissen in een stroomversnelling. Het debuut van Glastra van Loon (1962-2005), 'De passievrucht' uit 1999, kreeg een gunstig on thaal; hij won er de Generale Bank Literatuurprijs mee. Op dit tweede boek is door de pers niet onverdeeld gunstig gereageerd. Toch bezit zijn tweede roman dezelfde verrassende uitwerking van thematiek en plot en de stilistische bravoure als 'De passievrucht'. Psychologie en recherche gaan weer hand in hand. De plotselinge verdwijning van Lisa confronteert drie personages uit haar omgeving met de vragen naar het waarom: haar eerste vriendje, haar moeder en haar stiefvader. Elk perspectief levert uiteindelijk maar een enkel antwoord op. Alle figuren zijn zwervers en zoekers, slachtoffers en daders. Ze zijn product van hun tijd (het verhaal speelt zich af rond 1970) en ze worden beheerst door (seksuele) vrijheidsdrang (pedofilie en incest), verzet tegen hun omgeving en zelfdestructie. In een vlotte, soms aforistische stijl schreef Glastra van Loon een spannende en trieste roman over schuld, boete en verloren onschuld. Paperback; kleine druk
