261 pagina's
Als Joyce Poole in 1975 na haar studie biologie in de Verenigde Staten aankomt in het Amboseli National Park, een van de grootste natuurreservaten van Kenia, is dat voor haar een ware thuiskomst. Afrika is het continent van haar gelukkige kindertijd, het magische werelddeel waarvan zij met hart en ziel houdt. Ze prijst zich dan ook gelukkig dat ze de unieke kans krijgt om juist daar veldwerk te verrichten en dat ze mag samenwerken met de beroemde biologe Cynthia Moss, die er baanbrekend onderzoek naar het gedrag van de olifant doet.
In de schaduw van de Kilimanjaro start zij al snel haar eigen onderzoeksprogramma en gedurende de achttien jaar die volgen, maakt ze een intensieve ontwikkeling door. Als wetenschapper, doordat zij erin slaagt een intense en vooral liefderijke relatie op te bouwen met haar studieobject: de Afrikaanse olifant. Maar ook als mens, aangezien haar zelfgekozen isolement in de bush en de dagelijkse confrontatie met het bestaan in zijn meest barre vorm haar tot een diepgaande zelfkennis voeren.
In Mama Olifant doet Joyce Poole op aangrijpende en ontroerende wijze verslag van haar leven met de dikhuiden. Ze vertelt over opzienbarende ontdekkingen met betrekking tot het sociale gedrag van de dieren en over haar speciale relatie met individuele exemplaren als de reusachtige en verschrikkelijke Bad Bull en de speelse Vladimir, die wel van een grapje houdt. Ze vertelt over de intelligentie van de olifanten en over hun hoogwaardige communicatietechnieken, maar ook over hun intense emoties wanneer zij worden geconfronteerd met geboorte en dood, en over haar eigen woede over de zinloze massaslachtingen die plaatsvinden in de jacht op het kostbare ivoor.
Mama Olifant (Mama Ndovu) is de eretitel die Poole kreeg van de Masaai-bevolking. In dit boek vertelt ze haar verhaal: een aangrijpend avontuur, maar ook een bezinning op de rijke en complexe relatie die er kan bestaan tussen de mens en de natuur.
Dit boek is het in een zeer persoonlijke stijl geschreven levensverhaal van Joyce Poole. De schrijfster woonde als kind tussen 1962 en 1969 met haar ouders in Malawi en Kenia. In 1975 keerde zij met haar ouders weer naar Kenia terug. Daar kon zij al snel onderzoek doen naar olifanten. Langzamerhand verwierf zij zich een vooraanstaande positie als onderzoeker van het olifantengedrag. Zij ontdekte dat - in tegenstelling tot de algemeen gangbare mening - oudere mannetjesolifanten belangrijker waren voor de voortplanting dan de jonge dieren. Later kwam zij de voor de mens onhoorbare communicatie tussen olifanten op het spoor. Dit onderzoek kon zij niet verder doorzetten doordat zij zich vanaf ca. 1988 steeds meer wijdde aan het blootleggen en bestrijden van de stroperij op olifanten. Met grote moed en vasthoudendheid was zij een van de drijvende krachten die leidden tot het wereldwijde verbod op verhandelen en verwerken van ivoor. In de tussentijd had zij een groot aantal persoonlijke teleurstellingen te verwerken. Het boek is - op het ietwat trage begin na - goed en onderhoudend geschreven. Met tientallen foto's en enkele tekeningen, van de hand van de schrijfster.
