301 pagina's
Jonathan Safran Foer (1977) schreef de zeer succesvolle en bekroonde romans Extreem luid & ongelooflijk dichtbij en Alles is verlicht. Na lang wachten verscheen in 2016 zijn nieuwste roman Hier ben ik, een monumentaal verhaal over een man die zijn gezin langzaam kwijtraakt. Foer heeft eveneens het succesvolle non-fictieboek Dieren eten geschreven, over eetgedrag en waarom mensen dieren eten. Het werk van Jonathan Safran Foer is in tientallen talen vertaald en heeft altijd opgeroepen tot veel debat.De Joods-Amerikaanse Foer studeerde filosofie aan Princeton University. Hij woont in Brooklyn, New York.
In de zomer na zijn afstuderen reist een schrijver naar het oostelijk deel van Europa. Slechts gewapend met een vergeelde foto gaat hij op zoek naar Augstine, de vrouw die al dan niet een schakel is met zijn grootvader die hij nooit heeft gekend - de vrouw die zijn grootvader, zo is hem verteld, uit de handen van de nazi's heeft gered.
Vergezelgd door de onvergetelijke Alex, zijn jonge Oekraïnse gids en tolk die behept is met een komisch spraakverwarrend accent, maakt Jonathan een donquichotachtige zoektocht door een verwoest landschap, terug naar een onverwacht verleden. Verweven door dit verhaal is de roman die de schrijver aan het schrijven is: een betoverende legende over zijn grootvaders dorp, een sjtel, in de Oekraïne, een lappendeken van verbijsterende overeenkomsten die de generaties door de tijd heen verbindt.
Gepassioneerd, vol verbeeldingskracht en gekenmerkt door een onuitwisbare humaniteit; Alles is verlicht ontgint de zwarte gaten in de geschiedenis en is uiteindelijk een verhaal over het zoeken naar mensen en plaatsen die niet langer bestaan, naar verborgen waarheden die iedere familie overschaduwen en over de broze, maar noodzakelijke verhalen die verleden en de toekomst met elkaar verbinden.
Met Jonathan Safran Foer (USA, 1977) heeft de literatuur er een meesterverteller bij. In zijn eerste roman maken we kennis met de ik-figuur die dezelfde naam draagt als de schrijver, ook zelf schrijft en in de Oekraine op zoek gaat naar een vrouw die zijn grootvader van de Nazi's heeft gered. Al spoedig ontwikkelt zich een vriendschap tussen hem en Alex, zijn Oekraiense tolk. Stukje bij beetje wordt duidelijk welke verschrikkingen zich hier in de oorlog hebben voorgedaan. Dat wil niet zeggen dat dit een zwaarmoedig boek is; integendeel, het boek staat barstensvol komische, dramatische en absurde verhalen die met verbazingwekkende vanzelfsprekendheid worden opgedist, een beetje a la Garcia Marquez. Ook de frequente genrewisselingen - proza, brieven, dromen, dagboek - maken een volstrekt natuurlijke indruk en dragen bij aan de indruk van lichtheid en feestelijkheid die de lezer ondergaat. Lezen, kortom.
