J.P. Zoomers-Vermeer - In het stof der aarde
Uitgeverij M.A. van Seijen
303 pag.
harde kaft met stofomslag
naamstempeltjes voor in het boek, enkele kleine gebruiksspoortjes
Teab (aub bieden excl. de eventuele porto)
(en in mijn winkel vindt u nog veel meer boeken in 37 groepen/genres onderverdeeld, zoals onder andere de groep 'streek- en familieromans'. In mijn winkel kunt u de groep van u keuze aanklikken)
"De oudste heeft hier wel zijn graven, hij gaat er wekelijks heen en houdt er zijn innerlijke gesprekken. Die avond, toen Gerlof is heengegaan, is hij nog naar de dodenakker getogen en heeft met een hart vol dankbaarheid bij de kleine, onaanzienlijke stenen gestaan. Alleen één graf was heel mooi en goed verzorgd: dat van Hilligje. In het veerhuis woonden er twee die dat graf in ere hielden. Gerlof is terug...zei hij in gedachten tot ons moeder. Hij blijft hier...deelde hij zwijgend mee. Wees gerust moeder...en ik ben bij hem...
Ons moeder... ons vader... en Wimke... en het Wimke van Keja... dan zij, met het mooie graf. Het zijn er vijf. Vijf graven is veel in het leven. Er zullen er nog meer hier komen. Gerlof zei wat hem dreigde, 't is dezelfde Gerlof van vroeger niet meer.
Er was grote dankbaarheid in hem dat Gerlof tot hem gekomen was en blijven zou. Tot... Mocht het nog lang zijn. Ons moeder had altijd zo veel zorg om hem gekend. Geen mens op aarde is zonder leed.
Maar dat alles is niets. Want boven ons aardse leed is er de macht die ons vasthoudt en aan wie we behoren. Een klein nietig mens kan niets dan klein en nietig zijn. Dat is zijn roeping. Hij heeft zijn kleine rol te vervullen, op zijne wijs.
Zo gaat hij, door het stof der aarde.
Tot zijn einde."
