285 pagina's
Toen hij door de lucht vloog dacht hij nog direct weer op te kunnen staan, even diep adem te halen, en dan weer door te fietsen. Maar nu zit hij thuis, een been tot boven de knie geamputeerd. Met tegenzin probeert hij te wennen aan het idee dat er nu dagelijks een verpleegster over de vloer komt. De eerste is een regelrechte ramp. De tweede, een Kroatische, handig, stevig en niet onaantrekkelijk, brengt Paul Rayment echter al snel op andere gedachten. Langzame man is een uitmuntende familieroman, een treffend en dikwijls komisch boek, waarin de lezer met een paar principiële vragen wordt geconfronteerd. Waarom hebben we pas echt het gevoel dat we leven als we voor een ander kunnen zorgen? Hebben mensen zonder kinderen iets essentieels gemist? En buitendien, wat is echte liefde? `Het beste boek van de afgelopen tien jaar. Arnon Grunberg in de Volkskrant
Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee, de in Australie woonachtige Zuid-Afrikaan, schreef met "Langzame man" een schijnbaar eenvoudige en bijna luchtige roman. Het verhaal van de 60-jarige hoofdpersoon die bij een ongeluk een been verliest en daarna geconfronteerd wordt met vragen over zijn toekomst, zijn liefdesleven en de zin van zijn bestaan, lijkt simpel. Maar Coetzee bouwt een meesterlijk web van personages en drijfveren, en speelt een subtiel spel met de rol van de schrijver. Zijn befaamde personage Elisabeth Costello uit de gelijknamige roman komt in dit boek als alter ego van de schrijver ingrijpen in het leven van de hoofdpersoon. Zelden was een uitermate ernstig boek zo humoristisch en niet dikwijls worden complexe problemen zo helder verbeeld. Coetzee maakt inzichtelijk hoe centraal het begrip "keuze" staat in ieders leven. Hij heeft geen oplossingen, maar weet de problematiek zo centraal te stellen dat de lezer geneigd is veel gemaakte keuzes opnieuw te overwegen. Een briljant boek.
