Ik Claudius: de beroemde roman over de Romeinse keizer Claudius.
Auteur:Robert Graves.
Datering:1984
Datering origineel:1934
uitgever:Elzevier Amsterdan/Brusselserie:Parel Pockets
In goede gelezen staat.
376 blz.
dik 36 mm / hoog 18.2 cm / breed 11.7 cm
De klassieker onder de historische romans
Claudius de stotteraar, het enfant terrible dat de traditie en de conventie trotseerde, werd door zijn familie verre gehouden van staatszaken. Toen hij na Caligul s dood door de garde tot keizer werd uitgeroepen, was hijzelf nog het meest verbaasd. Maar Claudius bleek een man met grote gaven: hij ontpopte zich als een uitmuntende regent en een boeiende verteller: scherp, humoristisch en vol zelfspot ontleedt hij de Romeinse samenleving en zijn eigen rol daarin. Met Ik, Claudius leverde Robert Graves een zelden geëvenaarde prestatie: het toegankelijk maken van het verleden in de vorm van een plausibel, opwindend en goed verteld verhaal. Hij brengt de antieke oudheid tot leven door zich niet op de helden en veldslagen te richten, maar op de mensen en de emoties, de liefde en de lust als de ware drijfveren van de macht.
Het is voor een deel een vrije vertaling van de beroemde biografie van keizer Claudius (41 - 54 na Chr.) Claudius gold in de oudheid als een singuliere oude man, die zich liet ringeloren door zijn echtgenotes en weinig zicht had op het landsbestuur. Tegenwoordig wordt zijn verdienste pas erkend. Graves heeft zich de antieke bronnen eigen gemaakt als geen ander en daaruit een autobiografie van de keizer gereconstrueerd.
Korte inhoud:
Claudius is een zoon van Drusus, die samen met zijn broer Tiberius is geadopteerd door keizer Augustus na diens huwelijk met hun moeder Livia. Het boekvolgt Claudius die opgroeit aan het keizerlijk hof als lid van de keizerlijke familie. Claudius wordt door zijn horrelvoet, waardoor hij hinkt, zijn tics, hij trekt met zijn hoofd en stottert, niet voor vol aangezien. Hij staat in de schaduw van zijn broer Germanicus, die hij overigens adoreert.
Claudius heeft al snel door dat Livia bezig is om de Romeinse politiek naar haar hand te zetten. Ze domineert Augustus en weet door haar intriges en moordaanslagen de keizerskroon veilig te stellen voor haar zoon Tiberius, de oom van Claudius. Claudius duikt min of meer onder. Hij schrijft de geschiedenis van de Etrusken en Carthago en stort zich op zijn studies. Naar de buitenwereld doet hij zich voor als een dwaas. Hij overdrijft zijn tics en krijgt het voor elkaar dat Livia hem als ongevaarlijk inschat. Dit redt hem vermoedelijk het leven. Zijn vader Drusus, zijn broer Germanicus, en talloze neefjes en nichtjes vallen ten prooi aan Livias intriges. Tiberius staat helemaal onder haar invloed. Ze herkent ook de wreedheid en sadisme bij haar achterkleinkind Caligula, een zoon van Germanicus. Hoewel Livia gestorven is als Caligula Tiberius laat vermoorden en de troon overneemt, blijft haar invloed voortleven.
De belangrijkste bijrol is voor de joodse Prins Herodes Agrippa I, die als een soort van meest geliefde gijzelaar in luxe opgroeit in Rome. Door zijn natuurlijke charme weet hij het hele keizerlijke hof en vooral de moeder van Claudius voor zich te winnen en hij wordt na de dood van Posthumus de beschermer van de lamme en stotterende Claudius. Hij speelt een hoofdrol na de dood van Caligula door met de Senaat te onderhandelen over de opvolging. Als dank ontvangt hij van Claudius een steeds groter gebied in zijn thuisland. Uiteindelijk probeert hij het Oosten af te scheiden van het Romeinse Rijk, maar hij overlijdt tijdens zijn geplande machtsgreep.
Caligula is mogelijk nog wreder dan Tiberius en hij wordt langzaam waanzinnig. Niemand is veilig onder zijn regime. Zo doodt hij zijn eigen zuster Drusilla die hij had gehuwd en zwanger had gemaakt en maakt hij een paard tot senator. Zelfs de slimme Claudius heeft het moeilijk om te overleven, want Caligulas waanzin verergert. Zo verandert hij de Senaat in een bordeel en laat Claudius als beheerder optreden. Als Caligula wordt vermoord vlucht Claudius en verstopt zich achter een gordijn. Daar wordt hij gevonden door leden van de lijfwacht van de vermoorde keizer en door hen tot nieuwe keizer uitgeroepen. Herodes Agrippa onderhandelt vervolgens voor hem met de senaat.
Na een aarzelend begin ontpopt Claudius zich tot een goede en rechtvaardige keizer. Hij wordt echter bedrogen door zijn vrouw Valeria Messalina die zelfs probeert hem te vermoorden middels een staatsgreep. Dit is te veel voor Claudius. Als hij zijn vrouw moet laten terechtstellen breekt er iets in hem. Wel hertrouwt Claudius al snel daarna voor de vierde keer en wel met Iulia Agrippina minor, dochter van zijn geliefde broer Germanicus en Vipsania Agrippina maior. Lusteloos regeert hij door en hij adopteert zelfs zijn onbekwame en wrede stiefzoon Nero als zijn zoon en benoemt deze tot zijn opvolger. Iedereen denkt dat Claudius gek is geworden, met name de zoon van Claudius, Britannicus. Maar Claudius heeft een bijbedoeling, hij wil dat de Romeinen het besturen van Rome door de keizers zullen afwijzen en terugkeren naar de republiek. Dit kan alleen met een wrede en onbekwame keizer aan het hoofd. Om die reden stelt hij Nero aan ten koste van zijn zoon. Gerustgesteld laat hij zich door Nero vergiftigen.
