165 pagina's
René Catrijsse, deserteur in een koloniale oorlog, keert begin jaren zestig terug naar zijn Vlaamse geboortedorp. Zijn komst verwekt een reeks mysterieuze incidenten. Twintig jaar later vertelt de broer van René Catrijsse, Noël, aan een geheimzinnige ex-politiecommissaris zijn gruwelijk sprookje van schuld en liefde. De Geruchten werd bekroond met de Europese Aristeionprijs en de Libris Literatuur Prijs 1997 en geldt als een hoogtepunt in het indrukwekkende oeuvre van de Vlaamse taalvirtuoos.
‘De radeloze man bezocht een aantal boekhandels en bladerde in tientallen albums van Suske en Wiske maar vond geen spoor van gelijkenis met de verfrommelde, vlekkerige brochure die hij opgerold in Celia's jaszak had gevonden en waarin Suske met een volwassen lid Wiske sodomiseerde terwijl ze beiden op een schommel zwierden en Tante Sidonie zich bezighield met een Coca-Colafles.’
Stel je voor: je zoon, René Catrijsse, die drie jaar geleden plotseling verdwenen is, keert even onverwacht terug naar huis. Hij zegt weinig en ziet er ongezond uit. Hij blijkt een onbekende ziekte onder de leden te hebben en traumatische oorlogservaringen te hebben opgedaan als deserteur en huursoldaat in een Vlaamse kolonie in Afrika. Vanaf dat hij terug is, vinden er legio onverklaarbare gebeurtenissen plaats in Alegem, het dorpje waar je woont. Uiteraard leggen de bewoners van het dorp een oorzakelijk verband tussen de terugkeer van René en de macabere gebeurtenissen. Ziedaar de onmogelijke situatie waarin de vader, moeder en broer van René verkeren. Het drama is gesitueerd in de jaren zestig, maar motieven als discriminatie en gebrek aan tolerantie zijn van alle tijden. Claus vertelt het verhaal in een taal die de beklemming van de atmosfeer versterkt. Het perspectief wisselt van het ene personage naar het andere, wat de spanning vergroot. Met "De Geruchten" heeft Hugo Claus een zeer meeslepende, eigen interpretatie van De Verloren Zoon gegeven
