Heleen Van Royen - Je Zal Er Maar Mee Getrouwd Zijn
Kenmerken
- Conditie
- Zo goed als nieuw
- Levering
- Niet van toepassing
Omschrijving
Je zal er maar mee getrouwd zijn bevat een selectie van de beste columns die Heleen van Royen de laatste twee jaar publiceerde in Het Parool. Haar spraakmakende stukken ' met prachtige, zelfgemaakte foto's ' handelen onder meer over het haar van Willem Lust, stalkers, de schrijver Vulpen, die haar geld voor sex biedt, opdringerige Mediterrane types, Heleen's familieleven, Opzij en 'andere zaken waar grote schrijvers zich mee bezighouden'. Na de lancering van haar kaskraker Godin van de jacht eerder dit jaar, is ook Je zal er maar mee getrouwd zijn soulfood voor psychologen, vrouwen, en mannen met en zonder haar. 'Van Royen is een literaire provocateur. Ze brengt een nieuw type roman de Nederlandse literatuur binnen, waarin ze met volle kracht de vloer aanveegt met het zoetige genre van de Bildungsroman van schrijfsters als Isabel Allende of, bij ons, Margriet de Moor, Tessa de Loo en Nelleke Noordervliet [...] Haar heldin is zowel gek, vrolijk, belachelijk als onweerstaanbaar. Ook in haar taalgebruik is ze provocerend' Kees 't Hart, De Groene Amsterdammer Vierenzestig columns van de populaire schrijfster van bestsellers ("De gelukkige huisvrouw" uit 2000 en "Godin van de jacht" uit 2003), eerder verschenen in het PS van het Parool en op www.planet.nl. Alleen de column "Waku Waku" verscheen in de VARA-gids. De columns zijn kleine humoristische verhalen die de auteur tekenen, of het is kritisch commentaar op veelal de actualiteit: van de politiek, na Fortuyn, tot boekenbal-bezoek; over opvoeding (de dikte van de huidige jeugd), een geslaagde actie, ivf, Barend en Van Dorp en pornofilms. Een datering van de stukjes wordt in dit boek, verlevendigd door opvallende kleurenfoto's, toch enigszins gemist. Het commentaar is scherp, soms hilarisch, steeds vlot en soms provocerend verwoord. Terugkerende thema's zijn de seksueel getinte relatie met de grote schrijver Vulpen, de huiselijke beslommeringen met echtgenoot en kinderen, en de zelfmoord van haar vader. In die "verhaaltjes" weet Van Royen soms ook te ontroeren.