Een intrigende portrettengalerij vol verloren zielen. Outcasts, zwervers, gekken, verdwaalden, moedelozen en bedrogenen bevolken de verhalen in deze debuutbundel. Ze willen uit hun vertrouwde wereld verdwijnen, hun sporen uitwissen, zich uitleveren aan het toeval. Of ze grijpen het toeval bij de keel, zoals in het titelverhaal, waarin een man een willekeurige vrouw vermoordt, en zich vervolgens met de inhoud van haar portemonnee vermaakt. Vaak slaan de personages als ze eenmaal vertrekken de deur keihard achter zich dicht. In 'Verjaardag' rekenen een moeder en haar zoon Paul af met het kille en tirannieke gezinshoofd.De tekenlerares in 'Lift naar de hemel' laat ook een bijzonder aandenken na wanneer ze geheel ontregeld door haar plotselinge ontslag is afgereisd naar Parijs. Deze helder geschreven verhalen getuigen van een groot en oo rspr onkelijk talent. Macaber zijn ze, soms gruwelijk, meeslepend, bizar en zeker humoristisch.Hanneke Pauwe groeide op in Doetinchem. Sinds 1993 woont zij in Brussel waar zij werkzaam is op het gebied van theater en beeldende kunst. Dit debuut van de Nederlandse, in Brussel op het gebied van theater en beeldende kunst werkzame schrijfster bestaat uit 21 verhalen. Ze beschrijven allemaal het onvermogen van mensen om normale relaties aan te gaan. Alle hoofdpersonen komen uit de zelfkant van de maatschappij. Zij hopen door een extreem gebeuren hun leven te wijzigen, en nemen het toeval als leidraad. Meestal werkt dat destructief. De stijl is literair, maar nogal verbrokkeld: er wordt veel heen en weer gesprongen in de tijd. Volgens de achterflap: 'macaber, soms gruwelijk, meeslepend, bizar en zeker humoristisch'. Dat laatste valt niet zo te ontdekken, al het andere wel. Voor een wat grotere literaire collectie wel de moeite waard.
