De Hereniging Met Mijn Moeder Hameeda Lakho werd in Pakistan geboren en kwam als vierjarig meisje samen met haar moeder en zusjes in het kader van gezinshereniging naar Nederland. In haar eerste boek Verborgen tralies vertelde Hameeda over haar eerste jaren hier: over haar vaders leugen dat hun moeder was omgekomen bij een auto-ongeluk, hoe ze als volwassen vrouw hoorde dat haar moeder en jongste zusje toch nog in leven waren, en hoe ze vocht voor de hereniging van het gezin, maar verstrikt dreigde te raken in afwijzingen en ellenlange procedures. In Gebroken cirkel schrijft Hameeda hoe het haar sindsdien is vergaan. Via tussenkomst van de staatssecretaris van Sociale Zaken krijgt Hameeda eindelijk de felbegeerde toestemming voor de overkomst van haar familie. Maar wat een hoogtepunt in haar leven had moeten worden, wordt een wee rzien met zeer gemengde gevoelens. Praktische beperkingen en onvermoede cultuurverschillen verstoren het sprookje. Hameeda neemt haar familie in huis maar dat blijkt al snel onhoudbaar. Ze ziet hoe haar familie te kampen heeft met een enorme cultuurschok. Van de zo vurig verlangde band tussen moeder en dochter is geen sprake, en Hameeda komt onder zware druk te staan. Teleurgesteld en gekwetst maar onverminderd strijdbaar besluit Hameeda haar gevoelens van woede en verdriet op papier te zetten, wederom samen met tekstschrijfster Magda van der Rijst. Het resultaat is een ontroerend en aangrijpend portret van een vrouw op zoek naar een moeder-dochterrelatie die haar in haar jeugd werd ontnomen. In 1968 komt de vierjarige Hameeda Lakho met haar moeder en zusjes vanuit Pakistan naar Nederland, waar hun vader werkt. Het huwelijk van haar ouders is niet gelukkig, de vader stuurt de moeder plus jongste kind terug naar Pakistan en vertelt zijn andere dochters dat z i j dood zijn. Jaren van mishandeling volgen. Als Hameeda hoort dat moeder en zus nog leven, probeert ze het gezin te herenigen. Ze schreef hierover 'Verborgen tralies'(2000)*. 'Gebroken cirkel' bevat wat er daarna gebeurde. Uiteindelijk krijgen Hameeda's moeder, broer, zus en zwager toestemming naar Nederland te komen. Hun komst is reden tot grote vreugde. Maar langzamerhand loopt de hereniging uit in een catastrofe (cultuurverschillen, de familie dringt het moslimgeloof op, kritiek op haar levenswijze, bovendien vindt Hameeda dat ze naar Nederland zijn gekomen vanuit economisch belang, niet vanwege haar). De mislukte gezinshereniging doet Hameeda besluiten de autoriteiten te verzoeken haar familie terug te sturen naar Pakistan. Maar dat kan niet, de beslissing visa toe te kennen, kan niet worden teruggedraaid. Hameeda verliest haar moeder voor de tweede keer. Na veel pijn weet ze dat haar man en twee dochters haar verleden, heden en toekomst zijn. Een zeer aangrijpend verhaal . Met fotokatern.
